Το
επάγγελμα του οικοδόμου ήταν από τα κύρια επαγγέλματα, καθώς η ανάγκη στης
στέγασης του ανθρώπου υπήρχε από τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του. Ήταν δύσκολη
και κουραστική εργασία καθώς την αρχαία εποχή δεν υπήρχαν τα σύγχρονα μέσα. Αυτό
όμως δεν εμπόδισε τον άνθρωπο να κατασκευάσει οικοδομές που η αρχιτεκτονική και
η τεχνική τους θαυμάζεται μέχρι και σήμερα, γεγονός που μαρτυρούν οι
αρχαιολογικές ανασκαφές. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για τις κατασκευές
παλατιών, ανακτόρων και ναών, που πολλές φορές ξεπερνούν και τις καλύτερες
αρχιτεκτονικές της σύγχρονης ιστορίας.
Η πρώτη αναφορά στην Αγία
Γραφή για κατασκευή σπιτιών γίνεται στην εποχή του
Κάιν, ο οποίος έχτισε την
πρώτη πόλη, την Ενώχ (Γένεση 4:17). Οι οικοδόμοι και οι χτίστες ειδικεύονταν σε
κάθε είδος κατασκευής που είχε σχέση με το κτίσιμο: σπίτια, παλάτια, ναοί, τείχη
πόλεων, φρούρια, μύλοι, υδραγωγεία, δρόμοι, αλλά και πιο απλές κατασκευές όπως
θυσιαστήρια, δεξαμενές, αλώνια, στάβλοι, κ.α.
Οι κατασκευές των σπιτιών τα
πρώτα χρόνια γίνονταν με λάσπη και πλίθινες πέτρες (Ησαΐας 9:10) τις οποίες
έψηναν στη φωτιά (Γένεση 11:3), υπήρχαν όμως και περιπτώσεις ως κατοικίες
χρησιμοποιήθηκαν οικήματα τα οποία είχαν διαμορφώσει μέσα σε σπηλιές (Αμώς
5:11). Ήταν συνήθως ενός ορόφου, με αυλή στην οποία υπήρχε ο στάβλος (Α' Σαμουήλ
28:24), το πηγάδι και οι αποθήκες. Τα παράθυρα ήταν μικρά και στο πάνω μέρος του
τοίχου, οι δε πόρτες ήταν από ξύλο. Η στέγη ήταν επίπεδη και με δοκάρια κυρίως
από ξύλο συκομουριάς, στα οποία στέκονταν πλίθινες πλάκες ή κεραμίδια (Λουκάς
5:19). Για το κτίσιμο δούλευαν την πίσσα (Γένεση 11:3) και τον ασβέστη
(Δευτερονόμιο 27:4).
Τα σπίτια των πλουσίων
διέφεραν από αυτά του λαού. Έμοιαζαν σαν τα ανάκτορα κατασκευασμένα με
πολυτέλεια και χλιδή. Τα παλάτια και τα ανάκτορα κατασκευάζονταν από εκλεκτές
πέτρες (Α’ Βασιλέων 7:9), ειδικά πελεκισμένες (Ησαΐας 9:10) και από μάρμαρα
λευκά (Α’ Χρονικών 29:2). Οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν κατασκευασμένα από ξύλο
κέδρου (Ησαΐας 9:10), το οποίο εισαγάγανε από το Λίβανο, και βαμμένα με μίλτο,
υλικό ερυθρού χρώματος (Ιερεμίας 22:14). Τα προπύλαια ήταν διαδεδομένα στις
πολυτελείς κατοικίες και τα ανάκτορα (Α' Βασιλέων 7:6-9, Ιεζεκιήλ 40:7-9),
ιδιαίτερα στην Αίγυπτο.
Ένα χαρακτηριστικό της
τεχνικής και της αρχιτεκτονικής της εποχής της Βίβλου είναι και η κατασκευή
στηθαίου γύρω από το δώμα, για να μην πέφτουν (Δευτερονόμιο 22:8).
Καταπληκτική κατασκευή ήταν
και ο Ναός του Σολομώντα, στην οποία φαίνονται η γνώσεις εξειδικευμένων εργατών,
άλλοι στο κτίσιμο και άλλοι στη διακόσμηση. Στα τείχη των πόλεων και τις πύλες
τους δούλευαν αρκετοί εργάτες διαφόρων ειδικοτήτων. Γενικά στις κατασκευές
παλατιών, ναών και τειχών πόλεων ήταν απαραίτητη η συνεργασία δεκάδων
ειδικοτήτων, όπως κτίστες, τεχνίτες πέτρας και μαρμάρου, ξυλουργοί, χρυσοχόοι,
χαλκουργοί, κλειδαράδες, αρωματοποιοί, κ.α. (Νεεμίας κεφ. 3, Β' Χρονικών κεφ.
3,4). Τα θυσιαστήρια τα έκτιζαν με πέτρες και ασβέστη (Δευτερονόμιο 27:4).
Τέλος πρέπει να επισημάνουμε
την διαφορά μεταξύ εργατών και τεχνητών (τέκτονες). Οι εργάτες ήταν απλοί
οικοδόμοι ή κτίστες, ενώ οι τεχνίτες ήταν εργάτες που είχαν ειδίκευση και την
οποία ασκούσαν με τέχνη και μυαλό. Οι ειδικοί τεχνίτες αναφέρονται και ως
"επιστήμονες" (Α' Χρονικών 28:21). Αναφορά επίσης γίνεται και για την "κοιλάδα
των τεχνιτών" (Νεεμίας 11:35).
