Καθάριζαν τα ρούχα πλένοντάς τα μέσα σε μεγάλα λίθινα δοχεία με νερό και σαπούνι ή χημικά, και πατώντας τα για να φύγει η βρωμιά. Επειδή η δουλειά αυτή είχε έντονη δυσοσμία, τα καθαριστήρια βρίσκονταν έξω από τι πόλεις. Στην Ιερουσαλήμ τα καθαριστήρια βρίσκονταν ανατολικά του τείχους της πόλης και η περιοχή αυτή ονομαζόταν "αγρός του γναφέως" (Β' Βασιλέων 18:17, Ησαΐας 7:3, 36:2). Στην Καινή Διαθήκη κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου, αναφέρεται μεταφορικά ότι τα ρούχα Του ήταν "λευκά σαν το χιόνι, τόσο που κανένας γναφέας (λευκαντής) πάνω στη γη δε μπορούσε να λευκάνει" (Μάρκος 9:3).

Καθρεφτάς

Κατασκευαστής καθρεπτών. Η κατασκευή τους γινόταν από μέταλλο (Ιώβ 37:18), κυρίως χαλκό, κατεργασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε δημιουργώντας μια λεία επιφάνεια τα πρόσωπα να φαίνονται όσο το δυνατόν καθαρότερα. Το σχήμα των καθρεπτών ήταν μάλλον στρογγυλό, η δε λαβή τους, φτιαγμένη από μέταλλο, πέτρα ή ξύλο. Οι Ισραηλίτες είχαν φέρει μαζί τους καθρέπτες από την Αίγυπτο, των οποίων το υλικό χρησιμοποίησαν για την κατασκευή της λεκάνης του θυσιαστηρίου (Έξοδος 38:8).

Ο απ. Παύλος χρησιμοποιεί τον καθρέπτη για απεικονίσει το μέγεθος της γνώσεως της αλήθειας, μιλώντας για "καθρέπτη που δείχνει θολά" (Α' Κορινθίους 13:12). Φαίνεται πως υπήρχαν καθρέπτες διαφορετικής ποιότητας, κάτι που κάποιους τους έκανε πιο καθαρούς και κάποιους πιο θολούς.

Καπετάνιος

δες πλοίαρχος

Κατάσκοπος

Ειδική μονάδα στρατιωτών οι οποίοι στέλνονταν για να κατασκοπεύσουν τους εχθρούς ή να βρουν χρήσιμες πληροφορίες τις οποίες θα χρησιμοποιήσουν για την κατάκτηση μιας πόλης. Κατασκόπους έστειλε ο Δαβίδ (Α' Σαμουήλ 26:4), ο Μωυσής (Αριθμοί 13:16, 21:32, Δευτερονόμιο 1:24), ο Ιησούς του Ναυή (Ιησούς του Ναυή 2:1, 6:25). Μερικές φορές μπορεί να ήταν και απλοί πολίτες, ίσως τέτοιους να χρησιμοποίησε και ο Μωυσής.

Κεραμέας

Ειδικευόταν στην κεραμική τέχνη. Ήταν επάγγελμα και τέχνη συγχρόνως από τα αρχαία χρόνια, τόσο στην Αίγυπτο όσο και στην Παλαιστίνη. Στην Ελλάδα το επάγγελμα του κεραμέα υπήρχε από την Μινωική εποχή, ιδιαίτερα στον κλάδο της αγγειοπλαστικής. Οι κεραμείς στην αρχή πατούσαν με τα πόδια τους τον πυλό για να τον πλάσουν (Ησαΐας 41:25). Έπειτα τον τοποθετούσαν σε ειδικό τροχό και με τα χέρια τους του έδιναν το σχήμα που ήθελαν (Ιερεμίας 18:3). Κατασκεύαζαν δοχεία που χρησίμευαν για την αποθήκευση νερού (Α' Σαμουήλ 26:11), λαδιού (Ματθαίος 25:4) και κρασιού, στάμνες (Ιεζεκιήλ 19:1), βάζα για αρώματα, λυχνάρια, ζύγια. κ.α. Συχνή ήταν και η διακόσμηση των αγγείων.

Στην Ιερουσαλήμ υπήρχαν ειδικά εργαστήρια μέσα στο παλάτι στα οποία κεραμείς δούλευαν για το βασιλιά (Α' Χρονικών 4:23). Στο Ματθαίος 27:7 γίνεται αναφορά για "αγρό κεραμέα", τον οποίο αγόρασαν οι αρχιερείς με τα τριάντα αργύρια που τους επέστρεψε ο Ιούδας. Δεν γνωρίζουμε εάν ο χώρος αυτός ήταν απλά ιδιοκτησίας κάποιου κεραμέα, ή συγχρόνως ήταν και το εργαστήριό του. Στην Καινή Διαθήκη η τέχνη του κεραμέα αναφέρεται μεταφορικά θέλοντας να δείξει την κυριαρχία του Θεού πάνω στους ανθρώπους (Ρωμαίους 9:20-21).

Κηπουρός

Εργασία σε κήπους σπιτιών και παλατιών, όπως επίσης και σε κήπους νεκροταφείων. Η λέξη κηπουρός αναφέρεται μόνο μία φορά στην Καινή Διαθήκη, στο περιστατικό όπου ο Κύριος μετά την ταφή του παρουσιάστηκε στη Μαρία τη Μαγδαληνή, και εκείνη νόμισε πως ήταν ο κηπουρός του τάφου (Ιωάννης 20:15). Η αναφορά όμως σε βασιλικούς κήπους (Β' Βασιλέων 21:18, 25:4, Ιερεμίας 52:7), δείχνει πως το επάγγελμα του κηπουρού υπήρχε από τα παλιά χρόνια. Υπήρχαν και δημόσιοι κήποι (Ιωάννης 18:1,26). Η λέξη "κήπος" στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται και σε περιβόλια ή χωράφια (Άσμα Ασμάτων 6:2, Δευτερονόμιο 11:10, Ιερεμίας 29:5, Ησαΐας 61:11, Λουκάς 13:19). Ο πιο γνωστός κήπος ήταν αυτός της Εδέμ (Γένεση 2:8).

Κιθαρωδός

Μουσικός που γνώριζε την τέχνη της κιθάρας. Η κιθάρα ήταν το αρχαιότερο έγχορδο όργανο, συριακής προέλευσης και χρησιμοποιείτο περισσότερο σε στιγμές χαράς, ευθυμίας αλλά και σε ιερές τελετές. Κιθαρωδοί έπαιζαν στο Ναό και αποτελούσαν μέρος της λατρείας του Θεού. Στην εβραϊκή γλώσσα συναντιέται με τρία διαφορετικά ονόματα: uagb, nebel και kinnor, προφανώς γιατί είχαν διαφορετικό σχήμα.

Ο Ιουβάλ σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ήταν ο εφευρέτης της κιθάρας και του αυλού (Γένεση 4:21), και ο πρώτος μουσικός και κιθαρωδός που αναφέρει η Βίβλος (πατήρ πάντων των παιζόντων κιθάρα και αυλών). Πολύ καλός κιθαρωδός ήταν και ο βασιλιάς Δαβίδ (Α' Σαμουήλ 16:16,23, 18:10). Κατά τον Ιώσηπο η κιθάρα παιζόταν με τα δάκτυλα και είχε 12 χορδές.

Κλειδαράς

Το επάγγελμα του κλειδαρά την εποχή της Βίβλου δεν ήταν ξεχωριστό. Το έκαναν οι μαραγκοί, οι οποίοι μαζί με τις πόρτες που κατασκεύαζαν τοποθετούσαν συγχρόνως τις κλειδαριές και τα πόμολα (Νεεμίας 3:3,6,14,15).

Κωπηλάτης

Κουραστικό και επίπονο επάγγελμα καθώς έπρεπε να κωπηλατούν με δύναμη κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες σε επικίνδυνες θάλασσες (Ιεζεκιήλ 27:62). Πολλές φορές οι κωπηλάτες ήταν δούλοι. Για τα εμπορικά τους ταξίδια οι Τύριοι, απασχολούσαν στα πλοία τους κωπηλάτες από την Σιδώνα και την Αρβάβ, καθώς θεωρούνταν ικανοί (Ιεζεκιήλ 27:8).