Sign my GuestBook
View
my GuestBook
|
|
Kείμενα της Καινής
Διαθήκης σε ποιητική έκφραση
Κείμενα
Καινής Διαθήκης:
Αποκάλυψις
Ιωάννου 12:10-12
«και ήκουσα φωνήν μεγάλην εν τω
ουρανώ λέγουσαν. Άρτι εγένετο η σωτηρία και η δύναμις
και η βασιλεία του θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού,
ότι εβλήθη ο κατήγωρ των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς
ενώπιον του θεού ημών ημέρας και νυκτός. Και αυτοί ενίκησαν
αυτόν δια το αίμα του αρνίου και δια τον λόγον της μαρτυρίας
αυτών και ουκ ηγάπησαν την ψυχήν αυτών άχρι θανάτου. Δια τούτο
ευφραίνεσθε, (οι) ουρανοί και οι εν αυτοίς σκηνούντες. Ουαί
την γην και την θάλασσαν, ότι κατέβη ο διάβολος προς υμάς έχων
θυμόν μέγαν, ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει.» |
Κι άκουσα δυνατή φωνή στον ουρανό να
λέει:
Να! Μόλις τώρα
η σωτηρία
η δύναμη
κι η βασιλεία
συντελέστηκε
του θεού μας
κι η εξουσία
του Χριστού του,
που ο κατήγορος
των αδελφών μας
διώχτηκε,
κείνος που μέρα-νύχτα
τους κατηγορεί
μπροστά στο θεό μας.
Κι αυτοί
με το αίμα του σφαγμένου Αρνίου
τον νίκησαν
και με τα λόγια
μάρτυρες που ιστόρησαν
και με τη ζωή τους τη θυσία.
Γι’ αυτό ουρανοί πανηγυρίζετε
κι όλοι που βρίσκεστε στα ουράνια.
Αλίμονο στη θάλασσα και στη στεριά
σ’ εσάς με τον τρανό θυμό του
ο διάβολος κατέβηκε
καθώς οι μέρες του είναι λίγες
και το ξέρει. |
|
πάνω
|
Αποκάλυψις Ιωάννου 5:8-14
«Είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσαν ενώπιον του αρνίου
έχοντες έκαστος κιθάραν και φιάλας χρυσάς γέμουσας θυμιαμάτων,
αι εισίν αι προσευχαί των αγίων, και άδουσιν ωδήν καινήν
λέγοντες. άξιος ει λαβείν το βιβλίον και ανοίξαι τας σφραγίδας
αυτού, ότι εσφάγης και ηγόρασας τω Θεώ εν τω αίματί σου εκ
πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους και εποίησας
αυτούς τω Θεώ ημών βασιλείαν και ιερείς, και βασιλεύσουσιν επί
της γης. Και είδον, και ήκουσα φωνήν αγγέλων πολλών κύκλω του
θρόνου και των ζώων και των πρεσβυτέρων, και ην ο αριθμός
αυτών μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων λέγοντες φωνή
μεγάλη. άξιον εστίν το αρνίον το εσφαγμένον λαβείν την δύναμιν
και πλούτον και σοφίαν και ισχύν και τιμήν και δόξαν και
ευλογίαν. Και παν κτίσμα εν τω ουρανώ και επί της γης και
υποκάτω της γης και επί της θαλάσσης και τα εν αυτοίς πάντα
ήκουσα λέγοντας. τω καθημένω επί τω θρόνω και τω αρνίω η
ευλογία και η τιμή και η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας
των αιώνων και τα τέσσαρα ζώα έλεγον. αμήν, και οι πρεσβύτεροι
έπεσαν και προσεκύνησαν.» |
Κι όταν
στα χέρια πήρε το βιβλίο, οι τέσσερις οι ζωντανές υπάρξεις κι
οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι μπροστά στου Αρνίου το θρόνο
πέσανε. Καθ’ ένας τους κρατούσε μια κιθάρα κι ολόχρυσες
θυμιάματα γεμάτες φιάλες. Οι προσευχές των αγίων είν’ αυτές.
Και νέο τραγούδι ψάλλουνε που έχει τα λόγια τούτα:
Άξιος να
πάρεις το βιβλίο
και τις
σφραγίδες του ν’ ανοίξεις
είσαι,
που
αγόρασες (ψυχές) για το Θεό
με του
σφαγμένου σώματός σου
το αίμα
απ’ όλες
τις φυλές
και
γλώσσες και έθνη και λαούς
Και να!
τους
έχεις κάμει βασιλιάδες
για το
Θεό μας κι ιερείς
στη γη να
βασιλέψουν. |
πάνω
|
Ιωάννου Α’ 2:12-14
«Γράφω υμίν, ότι αφέωνται υμίν αι αμαρτίαι δια το όνομα
αυτού. Γράφω υμίν, πατέρες, ότι εγνώκατε τον απ’ αρχής. Γράφω
υμίν, νεανίσκοι, ότι νενικήκατε τον πονηρόν. Έγραψα υμίν,
παιδία, ότι εγνώκατε τον πατέρα. Έγραψα υμίν, πατέρες, ότι
εγνώκατε τον απ’ αρχής. Έγραψα υμίν, νεανίσκοι, ότι ισχυροί
έστε και ο λόγος του θεού εν υμίν μένει και νενικήκατε τον
πονηρόν.» |
Σας γράφω
παιδιά μου γιατί:
κάθε σας
κρίμα
στ’ όνομά
του
το ‘χει
συγχωρήσει.
Σας γράφω
πατέρες γιατί:
τον έχετε
γνωρίσει
αυτόν που
υπάρχει
απ’ την
αρχή.
Και γράφω
σας νιάτα γιατί:
τον έχετε
νικήσει
τον
πονηρό.
Σας
έγραψα παιδιά μου γιατί:
τον έχετε
γνωρίσει
τον
Πατέρα.
Σας
έγραψα πατέρες γιατί:
τον έχετε
γνωρίσει
αυτόν που
υπάρχει
απ’ την αρχή.
Σας
έγραψα νιάτα γιατί:
να
κατοικήσει
ο Λόγος
του Θεού
έχει
έρθει μέσα σας
κι έχετε
δύναμη πολλή
και να!
τον έχετε
νικήσει τον πονηρό. |
πάνω
|
Ιωάννου Α’ 4:7-10
«Αγαπητοί, αγαπώμεν αλλήλους, ότι η αγάπη εκ του Θεού
έστιν, και πας ο αγαπών εκ του Θεού γεγέννηται και γινώσκει
τον Θεόν. Ο μη αγαπών ουκ έγνω τον θεόν ότι ο Θεός αγάπη
εστίν. Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν υμίν, ότι τον
υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα
ζήσωμεν δι’ αυτού. Εν τούτω εστίν η αγάπη, ουχ ότι ημείς
ηγαπήκαμεν τον Θεόν, αλλ’ ότι αυτός ηγάπησεν ημάς και
απέστειλεν τον υιόν αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών.» |
Ο ένας
τον άλλο ν’ αγαπούμε αγαπητοί, γιατί πηγάζει από το Θεό η
αγάπη.
Καθ’ ένας
που αγαπά από το θεό γεννήθηκε και να! Το Θεό γνωρίζει.
Κι όποιος
δεν αγαπά γνώση δεν έχει Θεού γιατί είναι ο Θεός αγάπη.
Η αγάπη
με τον τρόπο ετούτο ανάμεσά μας φανερώθηκε:
Για να
μας δώσει ζωή μας έστειλε στον κόσμο ο Θεός
το γιο
του το μονάκριβο.
Και να
πως συντελέστηκε η αγάπη:
Εμείς δεν
αγαπήσαμε το Θεό κι όμως εκείνος μας αγάπησε
και
λύτρωση στις αμαρτίες μας,
μας
έστειλε το γιο του. |
πάνω
|
Κατά Λουκάν 11:2-4
«Πάτερ, αγιασθήτω το όνομά σου. ελθέτω η βασιλεία σου.
τον άρτον ημών τον επιούσιον δίδου ημίν το καθ’ ημέραν. και
άφες ημίν τας αμαρτίας ημών, και γαρ αυτοί αφίομεν παντί
οφείλοντι ημίν. και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν.» |
Πατέρα
(κάμε) αγιοσύνη στ’ όνομά σου να προσφέρουμε. (Κάμε) ναρθεί ο
καιρός του κόσμου βασιλιάς να θρονιαστείς. Δίνε μας καθημερινά
της μέρας το ψωμί μας και χάρισέ μας ό,τι με τις αμαρτίες μας
χρωστούμε, γιατί κι εμείς του καθ’ ενός το χρέος χαρίζουμε και
μη σε πειρασμό μας φέρεις. |
πάνω
|
Προς
Θεσσαλονικείς Α’ 5:16-22
«Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί
ευχαριστείτε. τούτο γαρ το θέλημα θεού εν Χριστώ Ιησού εις
υμάς. Το πνεύμα μη σβέννυτε, προφητείας μη εξουθενείτε, πάντα
δε δοκιμάζετε, το καλόν κατέχτε, από παντός είδους πονηρού
απέχεσθε.» |
Παντρέψτε
τη ΧΑΡΑ σας με το «ΠΑΝΤΟΤΕ», την ΠΡΟΣΕΥΧΗ σας με το
«ΑΔΙΑΚΟΠΑ», με το «Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ» τα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» σας.
Αυτό, για σας, μας έδειξε ο Χριστός το θέλημα πως είναι του
θεού.
Του
Πνεύματος κρατήστε ακοίμητη τη φλόγα. Των προφητών τα λόγια
μην καταφρονείτε. Όλα στο διάβα σας που βρίσκετε να ελέγχετε.
Κρατάτε
τα καλά κάθε λογής κακό μακριά σας διώξτε. |
πάνω
|
Προς Ρωμαίους 11:33-36
«Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως θεού. ως
ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού.
Τίς γαρ έγνω νούν Κυρίου; ή τίς σύμβουλος αυτού εγένετο; ή τίς
προέδωκεν αυτώ και ανταποδοθήσεται
αυτώ; Ότι εξ’ αυτού και δι’ αυτού και εις αυτόν
τα πάντα. αυτώ η δόξα εις τους αιώνας, αμήν.» |
Βάθος
πελάγου ο πλούτος του θεού κι η γνώση κι η σοφία του.
Ταξιδευτής στην κρίση του ποιος μπόρεσε να φτάσει; Διαβάτης
ποιος στους δρόμους μπόρεσε να βαδίσει; Ποιος ένοιωσε τι
σκέφτεται; Ποιόν τι να κάμει ρώτησε; Ποιος είχε κάτι να του
δώσει και να! Ανταπόδοση προσμένει;
Γιατί όλα
(πηγάζουν) απ’ αυτόν, όλα (περνούν) μέσα απ’ αυτόν όλα σ’
εκείνον (καταλήγουν)
Αμήν!
Αιώνια η δόξα που του ανήκει. |
πάνω
|
Προς Τιμόθεον Α’ 6:6-8
«Έστιν δε πορισμός μέγας η ευσέβεια μετά αυταρκείας.
ουδέν γαρ εσηνέγκαμεν εις τον κόσμον, ότι ουδέ εξενεγκείν τι
δυνάμεθα. έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, τούτοις
αρκεσηθόμεθα.» |
Η
ευσέβεια πλούτος μας τρανός, αν μας αρκούνε κείνα που έχουμε
γιατί:
Μαζί μας
τίποτα δεν φέραμε στον κόσμο
καθώς
ήρθαμε και τίποτα σαν φεύγουμε
στα χέρια
μας δεν θα κρατούμε.
Τροφές
και ρούχα αν έχουμε,
«τούτα»,
να
μάθουμε να λέμε,
«μας
αρκούνε» |
πάνω
|
Αποκάλυψις Ιωάννου 15:2β-4
«και άδουσιν την ωδήν του Μωυσέως του δούλου του θεού
και την ωδήν του αρνίου λέγοντες. μεγάλα και θαυμαστά τα έργα
σου, κύριε ο Θεός ο παντοκράτωρ. δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί
σου, ο βασιλεύς των εθνών. τις ου μη φοβηθή κύριε, και δοξάσει
το όνομά σου; Ότι μόνος όσιος, ότι πάντα τα έθνη ήξουσιν και
προσκυνήσουσιν ενώπιόν σου, ότι τα δικαιώματά σου
εφανερώθησαν.» |
Και
τραγουδάνε το τραγούδι που έγραψε ο δούλος του θεού Μωυσής και
το τραγούδι που έγραψε το Αρνί κι έχει τα λόγια τούτα:
Κύριε
τρανά και
θαυμαστά
όσα
κάνεις
Θεέ μου
παντοδύναμε.
Δίκαιο
και αλήθεια
οι δρόμοι
σου στρωμένοι
βασιλιά
του κόσμου.
Ποιος
φόβο δε θα νιώσει;
Ποιος στ’
όνομά σου
δόξα δε θα δώσει;
Απ’ όλους
όσιος συ μονάχα
κι όλοι
να προσκυνήσουνε
θαρθούνε
οι λαοί μπροστά σου,
γιατί
φανερωθήκανε
τα δίκαια
έργα σου. |
πάνω
|
Προς Τιμόθεον Α’ 3:16
«Και ομολογουμένως μέγα εστίν το της ευσεβείας
μυστήριον. Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι,
ώφθη αγγέλους, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω,
ανελήμφθη εν δόξη.» |
Τρανό πως
είναι, θα παραδεχτούμε, της ευσεβείας το μυστήριο:
Εκείνος
μεσ’ τη σάρκα φανερώθηκε.
Εκείνος
μεσ’ στο Πνεύμα καταξιώθηκε.
Αυτόν
αγγέλων μάτια αντίκρισαν.
Αυτός
απ’ των εθνών το βήμα διακηρύχτηκε.
Σ’ Αυτόν
ο κόσμος στήριξε την πίστη του.
Αυτός
ανέβηκε στον ουρανό μέσα στη δόξα. |
πάνω
|
|
|
αρχική
σελίδα
|
|
|
|
|