Η Βίβλος έχει μεγάλη παράδοση και μια θαυμάσια κληρονομιά που ξεπερνάει κάθε άλλο βιβλίο. Αποτελείται από 66 βιβλία, γραμμένα σε μια περίοδο 1600 ετών, από 40 διαφορετικούς ανθρώπους. Οι συγγραφείς της ήταν βασιλιάδες, πρίγκιπες, ποιητές, φιλόσοφοι, προφήτες και πολιτικοί. Ορισμένοι ήταν πολύ μορφωμένοι ενώ άλλοι ήταν απλοί ψαράδες. Και όμως το μήνυμά της, καθώς είναι εμπνευσμένο από το ’γιο Πνεύμα, είναι ξεκάθαρο από την αρχή ως το τέλος. Έτσι που τα 66 βιβλία αποτελούν ουσιαστικά ένα. Μέσα στην Αγία Γραφή υπάρχουν οι απαντήσεις στα υπαρξιακά προβλήματα και ερωτήματα: Από πού ήρθα; Γιατί υπάρχω; Πού πηγαίνω; Ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξής μου; Η μεγαλύτερη ανάγκη της Εκκλησίας σήμερα είναι να γυρίσει πίσω στις ’γιες Γραφές, τη μόνη εξουσία, και να τις μελετήσει με προσοχή και προσευχή κάτω από την οδηγία του Αγίου Πνεύματος. Όταν μελετούμε τη Βίβλο γεμίζει η καρδιά μας με τα λόγια του Θεού και ο Θεός μας μιλάει. Από εμάς εξαρτάται αν θα ακούσουμε και υπακούσουμε στη φωνή του Θεού.

Η Παλαιά Διαθήκη είναι το πρώτο μέρος της Βίβλου και απετέλεσε την πρώτη Αγία Γραφή της αρχαίας Χριστιανικής Εκκλησίας. Αναγνωρίζεται και από τον Ιουδαϊσμό ως ιερή Βίβλος. Περιλαμβάνει 39 βιβλία τα οποία γράφτηκαν στα Εβραϊκά, εκτός από ορισμένα τμήματα των βιβλίων Δανιήλ και Έσδρα που είναι γραμμένα στα Αραμαϊκά, τη γλώσσα που, μετά τον 5ο π.Χ. αιώνα, έγινε καθομιλουμένη στο χώρο της Παλαιστίνης. Τα βιβλία της Π. Διαθήκης είναι η Πεντάτευχος [5 βιβλία], που αποτελούν το Νόμο, 12 ιστορικά, 5 ποιητικά και 17 προφητικά [5 μεγάλοι προφήτες και 12 μικροί]. Τα Εβραϊκά χειρόγραφα της Π. Διαθήκης χρονολογούνται από τον 3ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 12ο αιώνα μ.Χ. Οι ρόλοι του Κουμράν της Νεκράς θάλασσας, που βρέθηκαν το 1952, είναι χειρόγραφα γύρω στο 100 μ.Χ. Η Π. Διαθήκη αρχίζει με το Θεό «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην» Γέν. 1: 1. Η Κ. Διαθήκη αρχίζει με το Χριστό «Βίβλος της γενεαλογίας του Ιησού, υιού του Δαβίδ, υιού του Αβραάμ» Ματθ. 1:1. Από τον Αδάμ ως τον Αβραάμ έχουμε την ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Από τον Αβραάμ ως το Χριστό έχουμε την ιστορία του εκλεκτού λαού του Θεού. Από το Χριστό και μετέπειτα έχουμε την ιστορία της Εκκλησίας.

Ο όρος «διαθήκη» στη βιβλική γλώσσα αποτελεί απόδοση στα  Ελληνικά μιας Εβραϊκής λέξης που σημαίνει «συνθήκη, συμμαχία, σύμβαση ή συμφωνία». Εκτός όμως από το νόημα που μπορεί να έχει για τις ανθρώπινες σχέσεις, ο όρος αυτός χρησιμοποιείται στη Βίβλο ειδικότερα για να δηλώσει την ιδιότυπου χαρακτήρα συμφωνία που διέπει τις σχέσεις του Θεού με άτομα, ή το λαό Ισραήλ και στοχεύει στη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη σωτηρία ολόκληρης της ανθρωπότητας. Έτσι, η συλλογή των βιβλίων που περιέχουν τις γενικές αρχές και τους όρους της «διαθήκης» αυτής ή αναφέρονται στις συνέπειες που απορρέουν από αυτήν, ονομάστηκε από την Εκκλησία «Παλαιά Διαθήκη», σε αντιδιαστολή προς την χρονικά μεταγενέστερη «Καινή Διαθήκη». Η Κ. Διαθήκη είναι η συλλογή των βιβλίων που αναφέρονται στην εκπλήρωση των επαγγελιών της Παλαιάς και τη σύναψη της Νέας Διαθήκης δια του Ιησού Χριστού. Η Νέα Διαθήκη θα διέπει στο εξής τις σχέσεις του Θεού με το νέο λαό Του, την Εκκλησία του Χριστού.