Για τον συγγραφέα του δευτέρου Ευαγγελίου έχουμε αρκετό βιογραφικό υλικό. Το πλήρες όνομά του είναι Ιωάννης-Μάρκος. Ήταν γιος της Μαρίας που στο σπίτι της συναθροίζονταν η Εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Μαρία να φιλοξένησε τον Κύριο και τους μαθητές Του στο τελευταίο Δείπνο καθώς και τους μαθητές την ημέρα της Πεντηκοστής. Πολλοί πιστεύουν ότι το εδ. 14:51 «Ένας νέος τον ακολούθησε περιτυλιγμένος κατάσαρκα μ’ ένα σεντόνι, αλλά τον έπιασαν άλλοι νέοι. Αυτός όμως άφησε το σεντόνι στα χέρια τους κι έφυγε γυμνός» είναι μια υπογραφή του Μάρκου. Είναι ο ίδιος ο συγγραφέας του Ευαγγελίου. Ήταν εξάδελφος του Βαρνάβα. Αυτό σημαίνει η λέξη «ανιψιός» στην αρχαία ελληνική γλώσσα [Κολ. 4:10] και επομένως Λευιτικής καταγωγής. Κατά το πρώτο ιεραποστολικό ταξίδι του Παύλου και του Βαρνάβα τους συνόδευσε μέχρι την Πέργη της Παμφυλίας και τους εγκατέλειψε για να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Ο Μάρκος ήταν η αιτία της διένεξης μεταξύ του Παύλου και του Βαρνάβα και του αποχωρισμού τους στον ιεραποστολικό αγρό [Πράξεις 13:13, 15:36-39]. Η συμπεριφορά όμως αυτή του Μάρκου ήταν προσωρινή. Μετά από μερικά χρόνια βλέπουμε τον απ. Παύλο να τον συνιστά στους Κολοσσαείς 4:10 «Σας στέλνουν χαιρετισμούς ο Αρίσταρχος, που είναι φυλακισμένος μαζί μου, κι ο Μάρκος, ο ανιψιός του Βαρνάβα-για τον οποίο πήρατε οδηγίες να τον καλοδεχτείτε όταν έρθει». Στην τελευταία του Επιστολή - τη Β’ προς Τιμόθεο 4:11- βλέπουμε τον γηραιό Απόστολο να ζητάει τη συντροφιά του κάποτε λιποτάκτη: «Πάρε τον Μάρκο και φέρε τον μαζί σου. Τον χρειάζομαι να με βοηθήσει». Μετά από αυτά ο Μάρκος εξαφανίζεται από τις σελίδες της Κ. Διαθήκης αλλά η παράδοση λέει ότι πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου ίδρυσε την περίφημη Κατηχητική Σχολή, και ότι πέθανε μαρτυρικό θάνατο. Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο γράφτηκε στη Ρώμη με υπαγόρευση του, φυλακισμένου τότε εκεί, απ. Πέτρου γύρω στο 65 μ.Χ.

Σκοπός του βιβλίου. Όπως είναι βέβαιο ότι ο Ματθαίος έγραψε το Ευαγγέλιό του πρωτίστως για τους ομοεθνείς του, έτσι είναι εξίσου βέβαιο ότι και ο Μάρκος έγραψε πρωτίστως για Ρωμαίους αναγνώστες. Το Ευαγγέλιο αυτό περισσότερο από κάθε άλλο είναι γεμάτο με λατινικές λέξεις, όπως «κεντυρίων=εκατόνταρχος», «σπεκουλάτωρ=δήμιος», «κήνσος=δασμός», κ.α. Ο Μάρκος έγραψε για να φέρει τον Ρωμαϊκό κόσμο σε επαφή με τα γεγονότα τα σχετικά με τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού. Παρουσιάζει τον Ιησού στη δράση Του. Εάν ανοίξουμε στο 10:45 μπορούμε εύκολα να προσδιορίσουμε το αντικείμενο της συγγραφής του κατά Μάρκον Ευαγγελίου: «Γιατί και ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους». Σε αντίθεση με τον Ματθαίο, ο Μάρκος δεν προσπαθεί να προβάλει κάποιες δηλώσεις και προφητείες σχετικά με τον Ιησού. Ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού το αποδεικνύει, όχι δηλώνοντας τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στη γη, αλλά δείχνοντας το τι πραγματοποίησε στη σύντομη παραμονή Του πάνω στη γη. Δείχνει πως η έλευσή Του άλλαξε τον κόσμο. Αναφέρει δεκαεννιά από τα θαύματα του Κυρίου και μόνο πέντε παραβολές. Αν θέλαμε να βάλουμε ένα σωστό τίτλο στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, θα τον βρίσκαμε στην ομιλία του απ. Πέτρου, του εμπνευστή αυτού του Ευαγγελίου, μέσα στο σπίτι του εκατόνταρχου Κορνηλίου. Και συγκεκριμένα  στην εικόνα του Ιησού, που ο απ. Πέτρος έδωσε σ’ αυτή την ομιλία: «Μάθατε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ που τον έχρισε ο Θεός με ’γιο Πνεύμα και με δύναμη. Παντού όπου πέρασε ευεργετούσε και γιάτρευε όλους όσους κατατυραννούσε ο διάβολος, γιατί ο Θεός ήταν μαζί του» Πράξ. 10:38. Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο διαφέρει από το κατά Ματθαίον τόσο στο χαρακτήρα όσο και στο σκοπό. Είναι το συντομότερο από όλα τα Ευαγγέλια και παρουσιάζει το Χριστό ως τον ταπεινό αλλά τέλειο Υπηρέτη του Κυρίου. Συναντούμε σ’ αυτό τους αγγέλους να Τον υπηρετούν. Δεν υπάρχει εισαγωγή στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο. Ξεκινάει λέγοντας: «Αρχή του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού» και προσθέτει αμέσως «υιού Θεού» για να προστατέψει τη θεϊκή Του δόξα. Η λέξη «Ευαγγέλιο» αναφέρεται επτά φορές, για να δείξει ότι ο Υπηρέτης του Κυρίου είναι φορέας καλών αγγελιών. Δυο λέξεις που συναντώνται πολύ συχνά στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο είναι το «ευθέως» και το «και». Δεν είναι τυχαία η χρήση τους. Η ανταπόκριση του Υπηρέτη είναι άμεση και η υπηρεσία Του πλήρης, τέλεια και συνεχής, χωρίς καμιά διακοπή. Πόσο παρήγορο και ενθαρρυντικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο Κύριός μας, που για χάρη μας «τα απαρνήθηκε όλα, πήρε μορφή δούλου κι έγινε άνθρωπος. Και όντας πραγματικός άνθρωπος ταπεινώθηκε θεληματικά υπακούοντας μέχρι θανάτου, και μάλιστα θανάτου σταυρικού. Γι’ αυτό ο Θεός τον ανέβασε πολύ ψηλά και του χάρισε το όνομα που είναι πάνω απ’ όλα τα ονόματα» Φιλιπ. 2:7-9, είναι τώρα στα δεξιά της μεγαλοσύνης και της δύναμης, και συνεχίζει αδιάκοπα να μας υπηρετεί: «Ζει αιώνια για να μεσιτεύει» για μας. Εβραίους 7:25. Όχι μόνο, αλλά ο Χριστός είναι μαζί μας κάθε μέρα, σύμφωνα με την υπόσχεσή Του. Ο τέλειος Υπηρέτης μας υπηρετεί καθημερινά  και, μέσα από εμάς, όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας. Είμαστε συνεργάτες Του. Υπάρχει μεγαλύτερο προνόμιο; Τώρα, ως λυτρωμένοι του Χριστού, ας ακολουθούμε το τέλειο Πρότυπό μας, τον Κύριό μας, στην υπηρεσία του Ευαγγελίου: «Λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, να γίνεστε όλο και πιο σταθεροί και αμετακίνητοι στην πίστη, και να έχετε πάντοτε όλο και περισσότερο ζήλο για την εκπλήρωση του έργου του Κυρίου, αφού ξέρετε ότι ο κόπος που καταβάλλετε για χάρη του Κυρίου δεν είναι μάταιος» Α’ Κορινθίους 15:58.