Ο πρωτότοκος γιος του
Ιακώβ από τη Λεία (Γένεση 29:32,35:23), του οποίου το
όνομα είναι σχετικό με τα λόγια της Λείας "είδε ο Κύριος την ταπείνωσή
μου". Γεννήθηκε στην Παδάν-αράμ (Γένεση 29:32). Τίποτε δεν είναι γνωστό
για την νεανική του ηλικία εκτός του ότι έφερε
μανδραγόρες στη μητέρας του
(Γένεση 30:14). Ο Ρουβήν αν και είχε καλό χαρακτήρα, αμαύρωσε η πράξη του να
έχει σχέσεις με τη Βαλλά, παλλακίδα του πατέρα του και θεραπαινίδα της Ραχήλ
(Γένεση 35:22). Για την πράξη του αυτή έχασε τα πρωτοτόκια, τα οποία ο Ιακώβ
τα έδωσε στον Ιούδα, τη δε μερίδα κληρονομιάς έδωσε
στους γιους του Ιωσήφ (Γένεση 35:22, 49:3,4,8,10, Α' Χρονικών 5:1,2).
Όταν τα αδέρφια του θέλησαν να σκοτώσουν τον Ιωσήφ στη Δωθάν, ο Ρουβήν
επενέβη και τους απέτρεψε, ρίχνοντας τον σε λάκκο. Όταν ο Ρουβήν έφυγε ο
Ιωσήφ πουλήθηκε στους
Μαδιανίτες, και επιστρέφοντας δεν τον βρήκε, γεγονός που τον έκανε να
λυπηθεί (Γένεση 37:21,22,29). Αργότερα ο Ρουβήν συνόδευσε τα αδέρφια του
στην Αίγυπτο για να βρουν τροφή και εκεί δέχθηκε μαζί τους την αυστηρή
συμπεριφορά του Ιωσήφ, σαν τιμωρία για το κακό που του είχαν κάνει (Γένεση
42:22). Όταν επέστρεψε στον πατέρα του για να μεταφέρει το μήνυμα του Ιωσήφ,
ο Ιακώβ του εμπιστεύτηκε το Βενιαμίν για να τον
φέρει στην Αίγυπτο, αφήνοντας ως εγγύηση για την ασφαλή επιστροφή του μικρού
του αδερφού, τους δύο γιους του (Γένεση 42:37). Όταν ο Ιακώβ πήγε στην
Αίγυπτο να συναντήσει τον Ιωσήφ, ο Ρουβήν είχε τέσσερις γιους, τους Ανώχ (Χανώχ),
Φαλλού, Εσρών (Χεσρών) και Χαρμί (Γένεση 46:9).
Οι γιοι του κατά την έξοδο των
Ισραηλιτών από τη σκλαβιά της Αιγύπτου έγιναν
αρχηγοί της φυλής Ρουβήν, η οποία απαριθμούσε 46.500 άντρες (Αριθμοί
1:20,21, 2:10,11). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην
πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 43.730 άντρες (Αριθμοί 26:5-7). Μετά την
είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, η φυλή Ρουβήν εγκαταστάθηκε ανατολικά
του Ιορδάνη, μεταξύ Αρνών και Γαλαάδ, γη που ήταν πλούσια σε βλάστηση (Αριθμοί
32:1,2), και την οποία κατέλαβαν μετά από διαθήκη που
έκαναν με το Μωυσή (Αριθμοί
32:1-33, Ιησούς του Ναυή κεφ. 22). Όταν οι άλλες φυλές
εγκαταστάθηκαν στη Χαναάν, οι φυλές Ρουβήν, Γαδ και η
μισή φυλή Μανασσή, οικοδόμησαν ένα μεγάλο θυσιαστήριο, σαν μνημείο μαρτυρίας
της ενότητας του Ισραήλ (Ιησούς του Ναυή κεφ. 22). Ο
Ιησούς του Ναυή τους επαίνεσε για την
πιστότητά τους (Ιησούς του Ναυή 22:1-6). Οι Ρουβηνίτες λόγω της θέσης τους,
ήταν οι πρώτοι που δέχονταν εξ ανατολών επιθέσεις, και για να προστατευτούν
αυτοί και τα κοπάδια τους, έγιναν ένας ετοιμοπόλεμος
και καλογυμνασμένος λαός (Α' Χρονικών 5:18,19). Μαζί με τους
Γαδίτες και το μισό της φυλής Μανασσή, έστειλαν 120.000 άντρες στη Χεβρών
για να ενισχύσουν το βασιλιά Δαβίδ (Α' Χρονικών 12:37,38). Οι Ρουβηνίτες
λόγω της παρακοής τους στο θέλημα του Θεού, νικήθηκαν από το βασιλιά της
Συρίας,
Αζαήλ, όταν βασιλιάς στο βασίλειο του
Ισραήλ ήταν ο
Ιηού (Β' Βασιλέων 10:32,33).