Καλαμιά (Βούτουμον)
(Άσμα Ασμάτων 4:14,
Ματθαίος 11:7, Ησαΐας 42:3, 36:6)
Φυτό που
ευδοκιμεί δίπλα σε ποταμούς, λίμνες και έλη. Σε σχέση με τον λεπτό κορμό της
φτάνει σε μεγάλο ύψος, ενώ τα φύλλα της είναι μακριά και στενά. Από τον
κορμό της κατασκευάζονται καλάθια, κάνιστρα, κοφίνια, κλπ. Αρκετά εύκαμπτο
στους ανέμους, πολλές φορές φτάνει σχεδόν μέχρι το έδαφος της γης. Στην
Αγία Γραφή αναφέρεται
αρκετές φορές, τις περισσότερες με μεταφορική σημασία.
Κάππαρη
(Εκκλησιαστής 12:5)
Φυτό των θερμών χωρών, διακρίνεται
σε πολλά είδη από τα οποία τα περισσότερα είναι αναρριχώμενα. Η χλωρή
κάππαρη χρησιμεύει σαν φάρμακο της σπλήνας. Οι καρποί της χρησιμεύουν στη
μαγειρική. Στο αρχαίο κείμενο το συγκεκριμένο χωρίο αναφέρει "...και
διασκεδαστεί η κάππαρις...".
Κεχρί (Κέγχρος)
(Ιεζεκιήλ 4:9)
Ανήκει στην
οικογένεια των σιτηρών. Όταν οι σπόροι του ήταν πράσινοι χρησιμοποιούταν για
ζωοτροφή, ενώ όταν ωρίμαζαν, μαζί με άλλα σιτηρά κατασκεύαζαν ψωμί.
Κισσός
(Β' Μακκαβαίων 7)
Αναρριχώμενο φυτό. Ο κισσός ήταν αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο.
Κνίδη
(Ιώβ 31:40)
[δες
τσουκνίδα]
Κολοκυθιά
(Ιωνάς 4:6,7)
Ποώδες φυτό με
μεγάλα φύλα. Ορισμένα είδη αναρριχούνται. Καλλιεργείται στους κήπους
και ο καρπός της, τα κολοκύθια, θεωρούνται καλή και θρεπτική τροφή. Στο
συγκεκριμένο χωρίο (Ιωνάς 4:6), σύγχρονες μεταφράσεις αναφέρουν το φυτό
ρίκινος (ρετσινολαδιά). - [δες και
αγριοκολοκυθιά]
Κόνυζα
(Ησαίας 55:13)
Ποώδες φυτό με βαριά μυρωδιά. Ονομάζεται και αγριοθρύμπη, ψυλλίστρα, ακολλησιά. Κόνυζα αναφέρεται στο αρχαίο κείμενο,
σύγχρονες μεταφράσεις αναφέρουν βάτο ή κνίδη.
Κορίαννο (Κορίανδρος)
(Έξοδος 16:31, Αριθμοί
11:7)
Αρχαία λέξη "κόριον".
Αρωματικό
φυτό, καλλιεργείται και στην Ελλάδα (κόλιαντρο). Χρησιμοποιείται λόγω του
αρώματος του ως μπαχαρικό, στη ζαχαροπλαστική και τη μαγειρική.
Κουκιά (Κύαμος)
(Ιεζεκιήλ 4:9)
Φυτό και είδος οσπρίου.
Κρεμμύδι (Κρόμμυο)
(Αριθμοί 11:5)
Βοβλώδες φυτό.
Το κρεμμύδι χρησιμοποιείται στην παρασκευή των φαγητών. Οι
Ισραηλίτες το
θυμήθηκαν κατά την έξοδο τους από την Αίγυπτο, διαμαρτυρόμενοι στο Θεό για
την ταλαιπωρία λόγω της απιστίας τους.
Κριθάρι
(Έξοδος 9:31, Β' Σαμουήλ
14:30, Β'
Σαμουήλ 17:28,
Αποκάλυψη 6:6)
Ανήκει στην
οικογένεια των σιτηρών με άφθονο άμυλο. Το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή
άρτου, και στην κτηνοτροφία. Το κριθάρι ήταν από τη βασική τροφή στην
Παλαιστίνη (Δευτερονόμιο 8:8), ιδιαίτερα για τους φτωχούς (Ρουθ 2:17,
Ιεζεκιήλ 4:9).
Κρίνο
(Ωσηέ 14:5)
Βολβώδες φυτό χαμηλού ύψους, με ωραία άνθη.
Αφθονούσε στη Παλαιστίνη και υπήρχε σε μεγάλη ποικιλία. Χρησιμοποιήθηκε στο
στολισμό του Ναού του Σολομώντα (Α' Βασιλέων 7:19,22).
Κρίνο των κοιλάδων
(Άσμα Ασμάτων 2:1)
Κρόκος
(Άσμα Ασμάτων 4:14, Άσμα
Ασμάτων 2:2)
Βολβώδες φυτό με
ερυθροκίτρινο χρώμα και μαλακά φύλλα. Καλλιεργείται για τα άνθη του τα οποία
έχουν ευχάριστο άρωμα. Τα αποξηραμένα άνθη του χρησιμοποιούνται στη
φαρμακευτική.
Κύμινο
(Ησαΐας 28:27, Ματθαίος
23:23)
Αρωματικό
φυτό, καλλιεργούταν από τους αρχαίους χρόνους σε Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο
και Ελλάδα. Από τον καρπό του παραγόταν λάδι, το οποίο χρησιμοποιείτο σαν
αρωματικό στα φαγητά, καθώς επίσης και για φαρμακευτικούς σκοπούς.
Λάχανο
(Ματθαίος 13:32, Λουκάς
11:42, Ρωμαίους 14:2)
Κηπευτικό φυτό που
χαρακτηρίζεται χόρτο. Το ανέφερε ο Ιησούς στη
παραβολή του κόκκου του
σιναπιού. Χρησιμοποιείτο σαν τροφή αλλά και σαν θεραπευτικό για τους
ασθενείς (Ρωμαίους 14:2).
Λινάρι
(Έξοδος 9:31,
Παροιμίες 31:13, Ιεζεκιήλ 27:7, Ματθαίος 12:20)
Θαμνώδες φυτό
το οποίο χρησιμοποιείτο κατά κόρον στην υφαντουργία. Η καλλιέργεια του ήταν
διαδεδομένη στην Αίγυπτο για την κατασκευή υφασμάτων αναμεμειγμένο με
μετάξι. Ο καρπός του χρησιμοποιείτο και ως φάρμακο. Στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή (2:6), γίνεται αναφορά για
λινοκαλάμη, θημωνιά από λινάρι ή άχυρα
του λιναριού.
Μανδραγόρας
(Γένεση 30:14, Άσμα Ασμάτων 7:13)
Φυτό που τα
φύλλα του μοιάζουν με αυτά του μαρουλιού, σκουρότερα στο χρώμα τους.
Καλλιεργούταν συστηματικά στη Παλαιστίνη και τη Μεσοποταμία. Από τον καρπό
του, που έχει σχήμα μικρού μήλου, με χρώμα ερυθρό και ευχάριστη γεύση,
παράγεται ουσία (belladona) που χρησιμοποιείται σαν υπνωτικό. Οι
Άραβες το αποκαλούν "μήλο του
διαβόλου" λόγω της ιδιότητας του να προκαλεί διέγερση όταν λαμβάνεται σε
μεγάλη δόση. Κατά το Διοσκορίδη (τόμος 2) υπάρχουν δύο είδη, ένα με φύλλα
λευκά, μεγάλα και πλατειά σαν του τεύτλου, και το άλλο με φύλλα μικρότερα
και στενότερα.
Μελάνθιον
[δες
αρακάς]
Μολόχη
(Ιώβ 30:4)
Χόρτο που
ευδοκιμεί σε υγρά κυρίως μέρη. Χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς,
κυρίως εγκαυμάτων. Ο Ιώβ την ταυτίζει με τον υπερήφανο.
Νάρδος
(Άσμα Ασμάτων 4:14,
Μάρκος 14:3, Ιωάννης 12:3)
Ινδικό
αρωματικό φυτό. Από
τη ρίζα του έπαιρναν υγρό που είχε μοναδική, δυνατή μυρωδιά και το
χρησιμοποιούσαν σαν μύρο. Μάλιστα η αξία του ήταν τέτοια που το φύλαγαν σε
πολύτιμα αλαβάστρινα δοχεία. Με μύρο "νάρδου καθαράς πολυτίμου" η αδερφή του
Λάζαρου Μαρία, άλειψε τον Κύριο, κάτι που προκάλεσε την αγανάκτηση κάποιων,
καθώς η αξία του ήταν μεγάλη. Μια άλλη εκδοχή είναι το όνομα νάρδος να
συμπεριλαμβάνει και άλλες ρίζες φυτών που έβγαζαν μίγμα με δυνατή μυρωδιά.
|