Πάπυρος
(Έξοδος 2:3, Ιώβ 8:11)
Φυτό
μονοκότυλο του οποίου τα φύλλα είναι μακρόστενα και φθάνουν έως και τα 3
μέτρα. Ευδοκιμούσε στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στις όχθες του ποταμού
Νείλου. Από την αρχαία περίοδο οι
Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τους πάπυρους
για την γραφή, μερικοί από αυτούς που σώζονται και σήμερα, χρονολογούνται
από της τρίτης χιλιετηρίδας π.Χ. Από πάπυρο επίσης κατασκεύαζαν μικρά
πλοιάρια. Από πάπυρο κατασκευάστηκε και το μικρό καλάθι στο οποίο έβαλαν
μικρό μωρό το Μωυσή (Έξοδος 2:3). Οι Αιγύπτιοι έτρωγαν τη ρίζα του φυτού.
Πεπονιά
(Πέπων)
(Αριθμοί 11:5)
Το πεπόνι αφθονούσε στη Παλαιστίνη σε μικρό μέγεθος και
ήταν άριστα δροσιστικό, στις μετακινήσεις τους στην έρημο. Οι
Ισραηλίτες όταν βρίσκονταν
στην έρημο παραπονέθηκαν στο
Μωυσή
επειδή δεν είχαν για τροφή τα σύκα, τα πεπόνια, τα πράσα, τα κρεμμύδια και
τα σκόρδα της Αιγύπτου.
Πήγανο
(Λουκάς 11:42)
Πιθανόν είδος χόρτου με πικρή γεύση. Συμπεριλαμβανόταν
στις πικραλίδες και το έτρωγαν ωμό σαν σαλάτα κατά την περίοδο του
Πάσχα
(Έξοδος 12:8, Αριθμοί 9:11). Οι Φαρισαίοι έκοβαν το δυόσμο και ο πήγανο με
αυστηρότητα αλλά παραμελούσαν άλλες βασικές διατάξεις του Νόμου, κάτι που ο
Ιησούς επιτίμησε αυστηρά (Λουκάς 11:42). Υπάρχει και η άποψη πως το πήγανο
ήταν είδος
βοτάνου με δυνατή οσμή.
Πικραγγουριά
(Β' Βασιλέων 4:39)
[δες
αγριοκολοκυθιά]
Πράσο
(Αριθμοί 11:5)
Φυτό που
ανήκει στην οικογένεια των κρεμμυδιών και
σκόρδων. ήταν τροφή για φτωχές
οικογένειες. Αναφέρεται μόνο μία φορά στην Αγία Γραφή. Οι Εβραίοι τα επιθύμησαν
μαζί με τα κρεμμύδια και τα σκόρδα κατά τη περιπλάνησή τους στην Αίγυπτο.
Ράδαμνος
(Ιώβ 14:7-10, 8:13-19)
Ο
τρυφερός βλαστός του δέντρου. Λέξη του αρχαίου κειμένου.
Ράμνος
(Κριτές 9:14,15)
Λέξη που αναφέρεται στο αρχαίο κείμενο.
Πρόκειται για ακανθώδες φυτό, πιθανόν την παλιουριά. [δες και
αγκάθια]
Ρίκινος
(Ιωνάς 4:6,7)
Αναφέρεται σε σύγχρονες μεταφράσεις, αντί της κολοκυθιάς.
Ονομάζεται και ρετσινολαδιά, από τους σπόρους του οποίου παράγεται το
ρετσινόλαδο. Είναι φυτό πλατύφυλλο και αναπτύσσεται πολύ γρήγορα.
Ρόδο (Τριαντάφυλλο)
(Ησαΐας 35:1)
Από τα πιο όμορφα φυτά, με άνθη
σε διάφορα χρώματα. Υπάρχουν αρκετά είδη. Χρησιμεύει ως καλλωπιστικό φυτό.
Τα άνθη του χρησίμευαν για να στεφανώνουν σπουδαία πρόσωπα.
Σαβέκ
(Γένεση 22:13)
(το) Εβραϊκή λέξη. Δε
προσδιορίζεται ακριβώς το φυτό. Πιθανόν πρόκειται για θάμνο ή κάτι παρόμοιο
με πολλά πυκνά κλαδιά.
Σίκαλη
(Ζέα)
(Έξοδος 9:32)
Από το χωρίο
αυτό μαθαίνουμε ότι η σίκαλη (και το σιτάρι) ήταν πιο όψιμα από το
κριθάρι
και το λινάρι.
Σινάπι
(Ματθαίος 13:31, Λουκάς
13:19)
Φυτό
το οποίο ενώ έχει από τους μικρότερους σπόρους, όταν αναπτυχθεί γίνεται
μεγάλο, σύμφωνα με τη παραβολή του Ιησού. Το καλλιεργούσαν στους κήπους.
Σιτάρι (Πυρός)
(Β' Σαμουήλ 17:28,
Ψαλμός 147:14, Ιωάννης 12:24, Κριτές 6:11, Ρουθ 2:23)
Το πιο
σημαντικό αλλά και πιο διαδεδομένο φυτό στον κόσμο ανήκει στην οικογένεια
των σιτηρών. Αναφέρεται για πρώτη φορά στο χωρίο της Γένεσης 30:14, κατά τη
διαμονή του Ιακώβ στη Μεσοποταμία. Η Αίγυπτος καλλιεργούσε σιτάρι όπως και η
Βαβυλωνία, η Συρία και η Παλαιστίνη. Ήταν μια από τις βασικές τροφές του
Ισραήλ, ενώ ο θερισμός του χρησίμευε και σαν ημερολογιακή αναφορά (Γένεση
30:14). Χρησιμοποιήθηκε σαν αντάλλαγμα για την αγορά γης (Α' Χρονικών
21:23). Προσφορά σιταριού γινόταν στο Ναό, και ο
Ιησούς αναφέρθηκε σε
παραβολή για το πλούσιο καρπό του (Ιωάννης 12:24). Στο αρχαίο κείμενο
αναφέρεται ως "ο πυρός" (Έξοδος 9:32).
Σκόρδο
(Αριθμοί 11:5)
Φυτό που καλλιεργείται στους
κήπους και χρησιμοποιείται τόσο στη σαλάτα όσο και στα φαγητά. Από το σκόρδο
παράγεται λάδι που έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Οι Ισραηλίτες βρισκόμενοι
στην έρημο θυμήθηκαν τα σκόρδα της Αιγύπτου και γόγγυζαν κατά του
Μωυσή και
του Θεού.
Σμύρνα
(’σμα Ασμάτων 4:14)
Ποώδες φυτό,
ρητινοφόρο, από το οποίο παραγόταν το γνωστό μύρο, σμύρνα.
Σπάλαθρο (Ασπάλαθος)
(Σοφία Σειράχ 24:15)
Ακανθώδες
φυτό, χρησιμεύει στο προσάναμμα και στην κατασκευή φρακτών. Το άνθος του
μοιάζει με τα ρόδα.
Τριβόλι
(Γένεση
3:18, Ματθαίος 7:16)
Ακανθώδες φυτό,
αναφέρεται για πρώτη φορά στη πτώση του Αδάμ και της
Εύας, όταν ο Θεός τους
καταράστηκε για την ανυπακοή τους. Προσκολλείται συνήθως στο μαλλί των
ζώων,
φυτρώνει και στις καλλιέργειες ως ζιζάνιο. Όταν αναφέρεται στην Αγία Γραφή
έχει την έννοια του βλαβερού και παρείσακτου. Ο
Ιησούς αναφέρθηκε στα
τριβόλια, θέλοντας να μιλήσει για την καρποφορία των
μαθητών Του (Ματθαίος
7:16).
Τσουκνίδα (Κνίδη)
(Ιώβ 31:40)
Ποώδες φυτό που
προκαλεί έντονη φαγούρα όταν έρθει σε επαφή με το σώμα. Αναφέρεται
στο αρχαίο κείμενο: "αντί πυρού άρα εξέλθει μοι κνίδη, αντί δε κριθής
βάτος".
Ύσσωπος
(Έξοδος 12:22, Α' Βασιλέων
4:33, Ιωάννης 19:29)
Αρωματικό
καλαμοειδές φυτό που χρησιμοποιούταν σε τελετουργικά καθαρισμού.
Θεωρείτο ότι είχε εξαγνιστική δύναμη (Ψαλμός 51:7). Το καλλιεργούσαν στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και τη νότια Ευρώπη, και το ύψος του
έφθανε περί τα 1,80 μέτρα. Η εντολή του Θεού προς τους
Ισραηλίτες όταν θα
έρχονταν η κρίση Του πάνω στους Αιγυπτίους με το θάνατο των μικρών παιδιών,
ήταν να ραντίσουν τις πόρτες τους με αίμα χρησιμοποιώντας δέσμη υσσώπου
(Έξοδος 12:22,23). Σε κλωνάρι από ύσσωπο οι Ρωμαίοι
στρατιώτες έβαλαν σφουγγάρι με ξύδι και το έβαλαν στο στόμα του
Ιησού πάνω
στο σταυρό (Ιωάννης 19:29). Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται πως ύσσωπος
φύτρωνε "επί των τοίχων" (Α' Βασιλέων 4:33 ή 5:13).
Φακή
(Γένεση 25:34,
Β' Σαμουήλ 17:28)
Φυτό με καρπό
το ομώνυμο όσπριο, πλούσιο σε περιεκτικότητα σιδήρου. Οι φακές ήταν στο
πρόγραμμα διατροφής των Εβραίων. Χαρακτηριστικό της σπουδαιότητας του
φαγητού αυτού είναι η στάση του Ησαύ να πουλήσει τα πρωτοτόκια για "ένα
πιάτο φακής" (Γένεση 25:29-34). Φακές δόθηκαν στο
Δαβίδ και τη
συνοδεία του εκ μέρους των κατοίκων της Μαχαναΐμ (Β'
Σαμουήλ 17:28). Στο Β' Σαμουήλ 23:11 αναφέρεται αγρός σπαρμένος με φακές.
Προφανώς στην περιοχή της Παλαιστίνης υπήρχαν εκτάσεις στις οποίες
καλλιεργούσαν φακή.
Φασολιά (Σμίλαξ)
(Β'
Σαμουήλ 17:28)
Αναρριχητικό φυτό του οποίου
ο καρπός του (φασόλι ή κύαμος) είναι θρεπτική και υγιεινή τροφή.
Φυτά αγρού
(Γένεση
2:5)
Γενικά τα φυτά,
όχι τα ξερά αλλά τα χλωρά, επίσης και το χορτάρι. ’λλη ονομασία "χόρτα αγρού"
(Έξοδος 10:15). Στο αρχαίο κείμενο ονομάζονται "χλωρά αγρού".
Χαλβάνη ή Γαλβάνη
(Έξοδος 30:34,35)
Φυτό που φυτρώνει ιδιαίτερα
στην Ινδία και τη Συρία. Έχει δυνατό και ευχάριστο άρωμα. Ήταν κατάλληλο για
την παρασκευή θυμιάματος, όπως διέταξε ο Κύριος στο
Μωυσή να πράξει.
Χόρτα πικρά
(Έξοδος 12:8, Αριθμοί 9:11)
Είδος χόρτου που έτρωγαν οι
Ισραηλίτες στη
γιορτή των ’ζυμων.
Χορτάρι ή Χόρτο
(Παροιμίες 27:25, Ματθαίος 6:30, Αριθμοί 22:4,
Γένεση 24:32, Ψαλμός 104:14)
Το χόρτο γενικώς. Χρήσιμο ως
τροφή των ζώων (Ιώβ 40:15, Ιερεμίας 14:6, Γένεση 1:30). Στο
Δευτερονόμιο 32:2 αναφέρεται ως "άγρωστις", η
κοινώς ονομαζόμενη αγριάδα. Ο ασεβής και ο αμαρτωλός παρομοιάζεται με
χόρτο το οποίο στο τέλος ξεραίνεται. Η όγδοη πληγή της Αιγύπτου κατέφαγε
κάθε χορτάρι της γης (Έξοδος 10:12-15).
Στα
"χλωρά χόρτα" είπε ο Ιησούς να καθίσουν τα πλήθη για να χορτάσουν όταν
ευλόγησε τους άρτους και τα ψάρια. Ο Ιησούς τα ανάφερε για να δείξει την
ματαιότητα και την προσκαιρότητα αυτής της ζωής (Ματθαίος 6:30, Λουκάς
12:28). Στο Β' Βασιλέων 4:39 και στο αρχαίο κείμενο, αναφέρεται η εβραϊκή
λέξη "αριώθ", που σημαίνει "άγρια χόρτα".
|