|
[το
όνομά του σημαίνει "επί τον οποίο ο Θεός επιβλέπει"]
Δυνατός βασιλιάς της Συρίας
(886-840 π.Χ.), χρησιμοποιήθηκε από το Θεό για να τιμωρήσει σκληρά το λαό Ισραήλ
κατά την περίοδο της βασιλείας των Ιωράμ,
Ιηού και Ιωάχαζ. Η αναρρίχηση του
Αζαήλ στο θρόνο της Συρίας αποκαλύφθηκε
από το Θεό
στον προφήτη Ηλία, ο οποίος και τον έχρισε (Α' Βασιλέων 19:15). Μετά από τις
νίκες του κατά των βασιλιάδων
Ιωράμ (Β' Βασιλέων 8:28,29), Ιηού
(Β' Βασιλέων 10:32,33) και Ιωάχαζ (Β' Βασιλέων 13:3,22), ολοκληρώθηκε η τιμωρία
του Θεού σε όλους εκείνους που οδήγησαν το λαό να προσκυνήσει το Βάαλ.
Ο Αζαήλ υπηρετούσε στην αυλή του βασιλιά Βεν-αδάδ, όταν τον έστειλε στον προφήτη
Ελισαίο (Ελισσαιέ), στη Δαμασκό, για να πληροφορεί το αποτέλεσμα της ασθένειας
από την οποία υπέφερε αρκετό καιρό (Β' Βασιλέων 8:7-15). Τότε έμαθε πως θα
βασιλεύσει αντί του
Βεν-αδάδ και ότι θα φέρει πολλές καταστροφές στους Ισραηλίτες. Όταν επέστρεψε ο
Αζαήλ έπνιξε τον
Βεν-αδάδ με βρεγμένο σεντόνι κατέλαβε την εξουσία και επί των ημερών του
εκπληρώθηκαν όλες οι προφητείες του Ελισαίου κατά των Ισραηλιτών (Β' Βασιλέων
8:15,28, 10:32, 12:17, 13:3,7, Β' Χρονικών 22:5).
Ασσυριακές επιγραφές που βρέθηκαν
και αναφέρονταν στον Αζαήλ ως αντίπαλο του βασιλιά της
Ασσυρίας Σαλαμανασάρ Γ' (Β'
Βασιλέων 17:3), τον εμφανίζουν ως ψυχρό εκτελεστή του προκατόχου του. |
