(Λευιτικό 21:21)

Δερματικό νόσημα.

(Λευιτικό 13:2, Β' Βασιλέων 5:1, Λουκάς 4:27, 17:12)

Μια από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες στη Μέση Ανατολή. Προσβάλλει τα γόνατα και τα πόδια και με το χρόνο εξαπλώνεται σε όλο το σώμα (Δευτερονόμιο 28:35). Συχνά ξεκινούσε με μια κόκκινη κηλίδα και έπειτα απλωνόταν παντού. Άλλαζε το δέρμα σε λευκό (Έξοδος 4:6) και τα μαλλιά σε λευκά (Λευιτικό 13:3,10). Αναφέρονται περιπτώσεις που η λέπρα προσέβαλε άνδρες (Λουκάς 17:12) και γυναίκες, όπως την αδερφή του Μωυσή, Μαριάμ (Αριθμοί 12:10). Ήταν ανίατη ασθένεια και πολλές φορές κληρονομική (Β' Σαμουήλ 3:39, Β' Βασιλέων 5:27). Οι λεπροί θεωρούντο "ακάθαρτοι" και ήταν απομονωμένοι από την κοινωνία (Αριθμοί 5:2, 12:14). Κατοικούσαν σε ξεχωριστά σπίτια (Β' Βασιλέων 15:5) και συναναστρέφονταν μεταξύ τους (Λουκάς 17:12). Σύμφωνα με το νόμο έπρεπε να έχουν σχισμένα ρούχα, το κεφάλι και το κάτω μέρος του προσώπου του καλυμμένο και να φωνάζουν "ακάθαρτος, ακάθαρτος" όταν τους πλησίαζε κανείς (Λευιτικό 13:45). Αποκλείονταν από το ιερατικό αξίωμα, ενώ εάν για κάποιον υπήρχε υποψία ότι μπορεί να είχε την ασθένεια, τον απομόνωναν για επτά ημέρες (Λευιτικό 13:4).

Ο Ιησούς θεράπευσε λεπρούς (Ματθαίος 8:3, Λουκάς 5:13), και έδωσε την εξουσία στους μαθητές Του να θεραπεύουν. Χαρακτηριστικό απόσπασμα στην Καινή Διαθήκη είναι η θεραπεία των δέκα λεπρών από τον Ιησού (Λουκάς 17:11-19).

(Β' Σαμουήλ 24:15, Ιερεμίας 21:6, Λουκάς 21:11, Πράξεις 11:28)

Η λέξη "λοιμός", στην Αγία Γραφή, αναφέρεται γενικά σε κάθε μολυσματική ασθένεια ή επιδημία, αλλά και κάθε είδους θανατικό. Ταυτίζεται δε, και με την πανώλη.

Είδος τρέλας, σπάνια προσβάλει τον άνθρωπο. Αν και στην Αγία Γραφή δεν αναφέρεται με το όνομά της, εν τούτοις πιστεύεται πως ήταν η αρρώστια που πρόσβαλε το βασιλιά Ναβουχοδονόσορ. Η αρρώστια αυτή τον οδήγησε να φύγει μακριά από τους ανθρώπους και να συμπεριφέρεται σαν άγριο θηρίο (Δανιήλ 4:29). Ήταν η τιμωρία που έδωσε ο Θεός στο Ναβουχοδονόσορ για επτά χρόνια, εξ' αιτίας της υπερηφάνειας του (Δανιήλ 4:27).

Μαρασμός

(Λευιτικό 26:16, Δευτερονόμιο 28:22)

Αρρώστια που προκαλούσε καταστροφή της όρασης.

(Α' Σαμουήλ 16:14-23)

Βαριά κατάθλιψη. Αναφέρεται η περίπτωση του βασιλιά Σαούλ, του οποίου η μελαγχολία περνούσε μόνο όταν ο Δαβίδ έπαιζε την κιθάρα του.

(Λευιτικό 21:17-23)

Η λέξη "μώμος" περιλαμβάνει κάθε είδος παραμόρφωση του σώματος, όπως κομμένη μύτη, σπασμένο πόδι ή χέρι, κομμένους όρχεις, κακή όραση, ψώρα, κ.α. (δες σχετικά).

(Θρήνοι 4:8)

Στο παραπάνω χωρίο γίνεται αναφορά για ασθένεια που ξηραίνει το δέρμα. Παρόμοια αναφορά υπάρχει και στο Ματθαίος 12:10, εδώ όμως πιθανόν να εννοεί παράλυση, καθώς η ασθένεια είχε προσβάλλει το χέρι.

(Ματθαίος 8:6, 9:2, Ιεζεκιήλ 7:17)

Ασθένεια προφανώς τις περισσότερες φορές ανίατη, όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιησούς θεράπευσε παραλυτικούς με το λόγο του (Ματθαίος 4:24, 9:2, Μάρκος 2:3-10). Και ο απ. Πέτρος θεράπευσε τον παραλυτικό Αινέα (Πράξεις 9:32-35).

(Λουκάς 16:20-21)

Στην παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, γίνεται αναφορά για πληγές στο σώμα που Λάζαρου, που πιθανόν να προέρχονταν από κάποια αρρώστια. Πληγές από αρρώστιες αναφέρονται και σε άλλα σημεία της Βίβλου.

(Δευτερονόμιο 28:22, Ματθαίος 8:14)

Παθολογική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, σύμπτωμα παθήσεως.

(Δευτερονόμιο 28:22)

Τρεμούλιασμα του σώματος.

(Πράξεις 12:23)

Ασθένεια που προσέβαλε τον Ηρώδη Αγρίππα. Φαγώθηκε από σκουλήκια και πέθανε. Αναφέρεται ως θεία τιμωρία επειδή δεν έδωσε τη δόξα στο Θεό.

(Α' Σαμουήλ 21:15)

Αρρώστια του μυαλού. Στο Δευτερονόμιο 28:28 ονομάζεται "Αφροσύνη".

(Ιώβ 29:15, Ματθαίος 9:27, Λουκάς 18:35)

Ασθένεια που αναφέρεται σε αρκετές περιπτώσεις στην Αγία Γραφή. άλλοτε σαν εκ γενετής ασθένεια, μερικές φορές όμως και σαν αποτέλεσμα ενέργειας του Θεού (Β' Βασιλέων 6:18), ιδιαίτερα ως θεία τιμωρία (Γένεση 19:11, Πράξεις 13:11). Ο Μωσαϊκός νόμος δεν επέτρεπε σε τυφλούς να γίνουν ιερείς, επέβαλε όμως στους Ιουδαίους να είναι σπλαχνικοί προς τους τυφλούς (Λευιτικό 19:14, Δευτερονόμιο 27:18). Ο Ιησούς στην επίγεια διακονία του θεράπευσε πολλούς (Μάρκος 8:22, 10:52, Λουκάς 7:22, 18:42, Ιωάννης 9:7). Η λέξη τύφλωση στην Αγία Γραφή χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει πνευματική άγνοια, αποτέλεσμα της απιστίας (Ματθαίος 15:14, Ρωμαίους 11:25).

(Λουκάς 14:2)

Ασθένεια κατά την οποία οι μυϊκοί ιστοί κρατούν πολλά υγρά, προκαλώντας πρήξιμο.

(Δευτερονόμιο 28:22, Λευιτικό 13:28)

Σύμπτωμα παθήσεως, έγκαυμα πιθανόν μαζί με πρήξιμο.

(Δευτερονόμιο 28:27, Λευιτικό 21:20)