Είναι Κύριος των ανθρώπων και είναι Κύριος της ιστορίας. Μπαίνει μέσα στην Ιερουσαλήμ όχι για να αφεθεί στην μοίρα του, ή στις διαθέσεις των ανθρώπων αλλά για να θυσιαστεί για την σωτηρία το κόσμου. Και αυτό το ορίζει ο ίδιος.

«Γι' αυτό ο Πατέρας με αγαπάει, επειδή εγώ βάζω την ψυχή μου, για να την πάρω ξανά. 18 Κανένας δεν την αφαιρεί από μένα, αλλά εγώ τη βάζω από μόνος μου· εξουσία έχω να τη βάλω, και εξουσία έχω να την πάρω ξανά. Αυτή την εντολή πήρα από τον Πατέρα μου» (Ιωάννης 10:17-18).

Άλλωστε υπάρχει και η προφητεία του Ζαχαρία που εκπληρώνεται με κάθε λεπτομέρεια.

Ο Ιησούς μπαίνει μέσα στην μεγάλη πόλη ως βασιλιάς, ως Κύριος, με τους μαθητές του. Και εκπληρώνει τα σχέδια του θεού για τον κόσμο. Θέλει να με καλέσει να καταλάβουμε ότι δρόμος προς την πόλη του Θεού, βρίσκεται πάντα στο θέλημα του θεού. Πάντα!

Κάποιες φορές σε κάποιες περιστάσεις το θέλημα του Θεού μοιάζει παράλογο. Δεν είναι όμως. Ή μας φαίνεται απραγματοποίητο. Δεν είναι όμως. Ποιος θα πίστευε ότι ο Ιησούς θα ανασταίνονταν.

Μα το να κάνει το θέλημα του Θεού είναι πολλές φορές επικίνδυνο. Μπορεί να στερηθείς πράγματα. Μπορεί να αδικηθείς. Μπορεί να σε σταυρώσουν ακόμα. Μπορεί. Αλλά μην φοβάσαι. Είσαι στο θέλημα του Θεού; Μην φοβάσαι. Προχώρα με πίστη γιατί ο Θεός είναι μαζί σου. Εκπλήρωσε τα σχέδια του θεού για σένα. Μπες στην πόλη του Θεού μαζί με τον Ιησού.

[ ] Ο δρόμος της ταπείνωσης (4-5)

Η προφητεία από την μια έδειχνε καθαρά πως ο Θεός ενεργούσε και δε ήταν τυχαίο τίποτα και από την άλλη έδειχνε ποιος είναι ο Ιησούς, και πως είναι η δική του βασιλεία και οι άνθρωποι της δικής του βασιλιάς. Πως θα είναι; Θα είναι πράοι και ταπεινοί.

Η πραότητα είναι το μυστικό του σοφού. Είναι το σημείο του ανθρώπου του θεού. Είναι η δύναμη του δυνατού. Και είναι το φάρμακο για όλες τις πληγωμένες σχέσεις. Ο δρόμος για την Ιερουσαλήμ είναι ο δρόμος της πραότητας.

Ξέρετε αυτός ο πράος βασιλιάς σε λίγο θα διώξει με τον βούρδουλα τους έμπορους από τον Ναό. Τι σόι πραότητα είναι αυτή; Ο βούρδουλας είναι η αγανάκτηση του Θεού που έχει να κάνει με την αγιότητα του ναού του. Είναι η ο θυμός του Θεού για τους ανθρώπους που εμπορεύονται τον λαό του Θεού. Η πραότητα του βασιλιά έχει να κάνει με τον τρόπο που νικιέται το κακό και η βία μέσα στην ζωή μας. Αυτός ο τρόπος είναι το καλό, η πραότητα, η εμπιστοσύνη στο Θεό, η ταπείνωση.

Ο δρόμος που θα πρέπει να πάρουμε είναι ο δρόμος της πραότητας και της ταπείνωσης, αυτός μας οδηγεί στην πόλη του Θεού και μας κάνει μαθητές του. Ο Ιησούς είχε πει, «Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών».

Η ταπείνωση έρχεται από την αναγνώριση του Θεού στην ζωή μας. Όποιος είναι υπερήφανος δεν έχει γνωρίσει τον Θεό. Όταν γνωρίσεις τον Θεό, δεν μπορείς να είσαι υπερήφανος.

Η ταπείνωση μας κάνει να είμαστε πράοι και να αντιμετωπίσουμε το κακό με το καλό. Και εδώ να κάνω μια διευκρίνιση, να αντιμετωπίσουμε το κακό όχι με υποκρισία, όχι με πονηρία αλλά με το καλό και την αλήθεια. Ξέρετε πολλές φορές η πραότητα μας και η ταπείνωση μπορεί να είναι υποκριτική. Όχι ο Θεός δεν θέλει να προσποιηθούμε κάτι αλλά να γίνουμε και αυτό γιατί τότε μόνο μπορεί να αλλάξει η ζωή μας, να γνωρίσουμε πραγματικά τον θεό και να ζήσουμε την ειρήνη του.

Διάβαζα μια ιστορία πως μια πληγωμένη γυναίκα ζούσε πολύ καιρό με το θυμό και οργή απέναντι στον άντρα της. Ο γάμος έφτασε στο σημείο να διαλυθεί. Τότε ζήτησε την βοήθεια ενός ειδικού και εκείνος της εξήγησε πως όλα τα θέματα στην σχέση τα αντιμετώπιζε με κακό τρόπο και με οργή. Πολλές φορές έχουμε θυμό και οργή μέσα μας και αυτό καταστρέφει τα πάντα.

Η ταπείνωση είναι δύναμη. Η πραότητα είναι νίκη. Το καλό είναι το πιο δυνατό όπλο για να αντιμετωπίσουμε το κακό μέσα στην ζωή μας. Είναι μια στάση ζωής.

Και αυτή την στάση για να την πάρουμε θα πρέπει να έχουμε πίστη ότι ο θεός ευλογεί το καλό. Ξέρετε πολλές φορές μέσα αμφιβάλουμε αν ο καλός, ο ταπεινός, ο πράος θα ευλογηθεί. Και βρίσκουμε δικαιολογίες για να μην είμαστε ταπεινοί και πράοι. Άκουσα ότι σε μια εκκλησία έπεσε λέει ξύλο, ή σε μια άλλη περίπτωση κάποιος έδειρε έναν αδελφό για να τον συνετίσει. Καταλαβαίνεται τι έγινε στην εκκλησία εκείνη και αν συνετίστηκε τελικά ο αδελφός που έφαγε ξύλο.

Η πραότητα είναι το μυστικό του σοφού. Είναι το σημείο του ανθρώπου του θεού. Είναι η δύναμη του δυνατού. Και είναι το φάρμακο για όλες τις πληγωμένες σχέσεις. Ο δρόμος για την Ιερουσαλήμ είναι ο δρόμος της πραότητας.

[ ] Ο δρόμος της υπακοής (6-7)

Ο Ιησούς διέταξε τους μαθητές του Ιησού, ο ιδιοκτήτης του γαϊδουριού, το ίδιο το γαϊδούρι υπάκουσε στον Ιησού. Ο ίδιος ο Ιησούς υπάκουε στον πατέρα Θεό. Για να διαβούμε τον δρόμο προς την Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιησού χρειάζεται να Τον υπακούσουμε.

Ο δρόμος προς την Ιερουσαλήμ είναι ένας δρόμος υπακοής. Τυφλής υπακοής. Να υπακούσεις σε πράγματα που καταλαβαίνεις και σε πράγματα που δεν καταλαβαίνεις γιατί τότε θα καταλάβεις. Να υπακούσεις στο θέλημα του Θεού σε κάθε περίσταση της ζωής σου, χωρίς περιστροφές και χωρίς αμφιβολίες, χωρίς ταλαντεύσεις.

Υπάρχουν άνθρωποι που ποτέ δεν πήραν την απόφαση της υπακοής και της αφιέρωσης, οι οποίοι για πολλά χρόνια πατούν μια εδώ και μια εκεί. Μια γέρνουν προς την μεριά του θεού και μια γέρνουν προς την άλλη μεριά και δεν προχωρούν ποτέ.

Ο δρόμος της υπακοής είναι δρόμος αποκάλυψης. Πολλές φορές ζητάμε σοφία από τον Θεό και ζητάμε κατεύθυνση και οδηγία και φαίνεται ο Θεός να μην απαντάει. Γιατί; Γιατί αδελφοί δεν υπακούμε στον Θεό. Ο Θεός μας φανερώνει αλήθειες και εμείς αρνούμαστε να τις ακολουθήσουμε. Πως ο θεός θα μας δώσει περισσότερη σοφία αν εμείς δεν υπακούμε σε αυτά που μας έχει δώσει; Ο Ιησούς λέει στον Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο:

«Διότι όστις έχει, έτι θέλει δοθή εις αυτόν και θέλει περισσευθή· όστις όμως δεν έχει, και ό,τι έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού. 13 Διά τούτο λαλώ προς αυτούς διά παραβολών, διότι βλέποντες δεν βλέπουσι και ακούοντες δεν ακούουσιν ουδέ νοούσι. 14 Και εκπληρούται επ' αυτών η προφητεία του Ησαΐου η λέγουσα· Με την ακοήν θέλετε ακούσει και δεν θέλετε εννοήσει, και βλέποντες θέλετε ιδεί και δεν θέλετε καταλάβει· 15 διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς και ακούσωσι με τα ώτα και νοήσωσι με την καρδίαν και επιστρέψωσι, και ιατρεύσω αυτούς» (Ματθαίος 13).

Ο Ιησούς πάνω στο γαϊδουράκι ήταν μια ζωντανή παραβολή που πολλοί από τους παρευρισκόμενους δεν μπόρεσαν να καταλάβουν γιατί δεν ήθελαν να καταλάβουν.

Ο Θεός λοιπόν με καλεί και σε καλεί να υπακούσεις σε αυτά που ξέρεις και θα σου δώσει ακόμα μεγαλύτερη αποκάλυψη και οδηγία και μαζί με αυτά ευλογία και ειρήνη στην ζωή σου.

[ ] Ο δρόμος της επιλογής (8-11)

Ο δρόμος προς την Ιερουσαλήμ είναι ένας δρόμος επιλογής. Ο Ιησούς επέλεξε αυτόν τον δρόμο υπακούοντας στον Πατέρα. Και αυτό καλούσε να κάνουν οι άνθρωποι που τον έβλεπαν να μπαίνει με του γαϊδουράκι μέσα στην Ιερουσαλήμ ως ο ταπεινός βασιλείας.

Ποια ήταν η αντίδραση αυτών των ανθρώπων. Βλέπανε σε αυτόν έναν προφήτη από τον Θεό, ένα μεγάλο διδάσκαλο, κάποιοι τον Μεσσία.

Ωσσανά στον Γιό του Δαβίδ

Ευλογημένος αυτός που έρχεται

Σταλμένος από τον Κύριο

Ωσσανά στον Ύψιστο Θεό.

Μετά από λίγες μέρες πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους θα φώναζαν «Να σταυρωθεί».

Την πρώτη φορά το μήνυμα του Ιησού τους άγγιξε. Ο ταπεινός βασιλιάς μέσα σε ένα περιβάλλον βίας ήταν κάτι πρωτόγνωρο για αυτούς. Η σοφία του, η καλοσύνη του, η δύναμη του, άγγιζε την καρδιά τους. Αυτό ήταν που ήθελαν. Έναν Θεό χάρις και αγάπης να τους αγκαλιάσει μέσα στην αδυναμία, να τους ενθαρρύνει και να τους δώσει δύναμη την ώρα του πειρασμού. Να μην είναι υποκριτής όπως οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς, να μην τους προσθέτει βάρη αλλά να σηκώσει τα βάρη τους.

Την δεύτερη φορά όμως ήταν οργισμένοι. Επηρεαστήκαν από εκείνους που τους έβαζαν βάρη. Πικράθηκαν γιατί ο βασιλιάς αυτός δεν θα χρησιμοποιούσε το σπαθί του για να τους απαλλάξει από τους ρωμαίους. Αν και οι ίδιοι ήθελαν την πραότητα από τον Ιησού από την άλλη ήθελαν να βγάλει το μαχαίρι στους κατακτητές τους. Ο Ιησούς όμως ήρθε για να σώσει τους κατακτητές και τους αιχμαλώτους.

Μέσα στην οργή τους μπερδεύτηκαν, συγχύστηκαν, θύμωσαν και τα έβαλαν με τον πράο βασιλιά πάνω στο γαϊδουράκι. Ξέχασαν  την καλοσύνη του, την σοφία του, τα θαύματα του, τα ξέχασαν όλα.

Φοβάμαι ότι αυτό συμβαίνει πολλές φορές και σε πολλούς ανθρώπους. Πλησιάζουν τον Θεό γιατί τους άγγιξε η αγάπη του και η χάρις του αλλά στην συνέχεια δεν θέλουν να προχωρήσουν με αυτή την αγάπη και χάρη, δεν θέλουν να προχωρήσουν με το θέλημα του Θεού. Δεν θέλουν να είναι αφιερωμένοι στον Θεό γιατί δεν θέλουν να είναι πράοι και ταπεινοί άνθρωποι ειρήνης όπως ο Ιησούς είναι ο βασιλιάς της ειρήνης.

Αδελφοί ο δρόμος προς την Ιερουσαλήμ όπου βασιλεύει ο άρχοντας της ειρήνης μπορούμε να τον διαβούμε μόνο αν αποφασίσουμε να γίνουμε όπως είναι εκείνος. Αυτός ο δρόμος είναι μια επιλογή μας. Μπορούμε να ξέρουμε τα πάντα για τον Θεό, τα πάντα για τον Ιησού αλλά να μην έχουμε πάρει αυτή την απόφαση. Και αυτή είναι η απόφαση έχει σχέση με το εγώ μας. Αυτό που αντιτίθεται στον θεό, αυτό που δεν θέλει να υπακούσει στον θεό και που δεν εμπιστεύεται τον Θεό.

[ ] Καθώς θα μπούμε στην Μεγάλη Εβδομάδα ας θυμόμαστε ότι ο Ιησούς μπήκε στην Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Υπάρχουν εκκλησίες που ποτέ δεν θα μιλήσουνε για τον Ιησού πάνω στο γαϊδουράκι. Υπάρχει ο πειρασμός να θελήσουμε  εμείς να ακολουθήσουμε τον πράο Ιησού με σπαθιά και φωνές. Υπάρχει η επιρροή της κοινωνίας που λέει ότι το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό και ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις με το σταυρό στο χέρι. Ο πιστός του χριστού δεν είναι κουτός, δεν είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Είναι όμως άγιος, καθαρός, πράος, συνετός. Η πραότητα και η ταπείνωση δεν είναι αδυναμία, δεν εκκλησιαστική τρόπος ζωής, δεν είναι διπλωματία είναι δύναμη θεού, για να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, να επηρεάσουμε τους ανθρώπους γύρω του. Η πραότητα είναι συνείδηση του ποιοι είμαστε, είναι πίστη στην δύναμη του Θεού, είναι αγάπη και είναι σωτηρία.

Η επιτυχία στις μέρες μας σχετίζεται με την δύναμη και την εξουσία, με την ανταγωνιστικότητα. Και το αποτέλεσμα είναι όλα αυτά που βλέπεται στην κοινωνία μας. Μα θα μπορείς να ζήσεις διαφορετικά. Μπορείς. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσεις. Μα μπορεί να έχει δυσκολίες αυτή η ζωή. Έχει. Αλλά είναι μια ζωή ελευθερίας από το κακό και την αμαρτία. Είναι μια ζωή ειρήνης πέρα από τις καταστάσεις γύρω μας.

Μου έλεγε μια αδελφή για έναν άνθρωπο που γνώρισε στην δουλειά της. Δεν το ήξερε στην αρχή άκουγε όμως όλους να μιλάνε με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτόν. Στο χώρο εκείνο που συχνά υπήρχαν πολλές εντάσεις αυτός ο άνθρωπος ξεχώριζε για την καλοσύνη του και την αγάπη του. Κάποια στιγμή τον είδε να διαβάζει ένα χριστιανικό βιβλίο. Τον πλησιάσει και έμαθε ότι ήταν πιστός του Χριστού.

Είναι άλλη μια ευκαιρία σήμερα να δούμε πως ακολουθούμε τον Ιησού. Είναι μια ευκαιρία σήμερα επιλογής στην ζωή μας.