Βασιλιάς της Ασσυρίας (726-722 π.Χ.), ο οποίος βασίλευσε μεταξύ του Θεγλάθ-φελασάρ (Τιγλάθ-Πιλέσερ) και Σαργών Β'.

Όταν ο Ωσηέ ήταν βασιλιάς του Ισραήλ, ο Σαλμανασάρ (Σαλμανεσέρ) επιτέθηκε και κατόρθωσε να τον υποτάξει βάζοντας του φόρο υποτέλειας. Αργότερα όμως ο Ωσηέ συμμάχησε με το βασιλιά της Αιγύπτου Σω, επαναστάτησε και αρνήθηκε να καταβάλει το φόρο. Αποτέλεσμα αυτής της άρνησης ήταν να επιτεθεί ο Σαλμανασάρ, να κυριέψει τη Σαμάρεια και να μεταφέρει τους Ισραηλίτες στην Ασσυρία και τις πόλεις των Μήδων. Τον Ωσηέ αφού τον συνέλαβε, τον φυλάκισε (Β' Βασιλέων 17:3-6, 18:9-11). Τον καιρό που ο Σαλμανασάρ ήταν απασχολημένος με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι Ασσύριοι επαναστάτησαν εναντίον του και ανακήρυξαν βασιλιά τους το Σαργών.

Για κάποιους ο Σαλμανασάρ ταυτίζεται με το βασιλιά Σαλμάν (Σωλμάν) που αναφέρεται από τον προφήτη Ωσηέ (Ωσηέ 10:14), και πιθανόν να είναι σύντμηση του ονόματος Σαλμανασάρ. Για κάποιους άλλους ο Σαλμάν πιθανόν να ήταν βασιλιάς των Μωαβιτών.

[*] Ο Σαλμανασάρ Γ' ο οποίος δεν αναφέρεται ονομαστικά στην Αγία Γραφή, είναι ο βασιλιάς των γεγονότων της βιβλικής αφήγησης στο Α' Βασιλέων 16:29-22:40, Β' Χρονικών 18:1-34 (Μ. Αγγελάτος).