Ο Νεεμίας ενώ βρισκόταν στο παλάτι στα Σούσα, η καρδιά του ήταν πίσω στην Ιερουσαλήμ. όταν ο Ανανί (Νεεμίας 1:2), ήρθε και του ανέφερε την κατάσταση που επικρατούσε στην Ιερουσαλήμ. Ο Νεεμίας έκλαψε, νήστεψε και προσευχήθηκε παρακαλώντας το Θεό να ενεργήσει για να επιτρέψει ο βασιλιάς την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ (Νεεμίας 1:4-11). Ο Θεός απάντησε στο αίτημά του (Νεεμίας 2:8). Έτσι πήρε την άδεια από το βασιλιά για την ανοικοδόμηση η οποία είχε σταματήσει επί των ημερών του Έσδρα, επειδή οι εχθροί του είχαν πείσει το βασιλιά να μην προχωρήσουν οι εργασίες (Έσδρας 4:6-23). Μάλιστα ο Αρταξέρξης του έδωσε και επιστολές προς τους έπαρχους του που ήταν δυτικά από τον Ευφράτη, όπως επίσης και προς τον Ασάφ, φύλακα του δάσους του Λιβάνου, για να προμηθεύσει με ξυλεία τον Νεεμία και κάθε τι που θα χρειαζόταν για την ανοικοδόμηση των τειχών της Ιερουσαλήμ, του ναού και της οικίας του (Νεεμίας 2:8,9).

Ο Νεεμίας ήταν άνθρωπος με ικανότητες και θάρρος. Αφού έφθασε στην Ιερουσαλήμ νύχτα, εξέτασε μόνος του πρώτα το τείχος της πόλης (Νεεμίας 2:11-16) και κατόπιν ενθάρρυνε τους προεστώτες λέγοντάς για το καινούργιο διάταγμα του βασιλιά αλλά και για την απάντηση του Θεού στην προσευχή του (Νεεμίας 2:18). Έπειτα οργάνωσε όλους εκείνους που θα εργάζονταν για την ανοικοδόμηση του τείχους. Αντιμετώπισε με θάρρος της κακόβουλες πράξεις διαφόρων εχθρών του όπως του Σαναβαλλάτ (Σανβαλλάτ), του Τωβία και του Γησέμ (Νεεμίας 2:10,19, 3:34-38). Τελικά η ανοικοδόμηση του τείχους ολοκληρώθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις 52 ημέρες (Νεεμίας 6:15). Αμέσως μετά αποκατέστησε την τάξη στη πόλη, επανέφερε τα θρησκευτικά έθιμα των πατέρων του, και συνέστησε στο λαό να μην παντρεύονται (ξένες ειδωλολάτρισσες) γυναίκες, και να προσφέρουν θυσίες. Επανέφερε την τήρηση του Σαββάτου και έφτιαξε νέους διοικητικούς νόμους (Νεεμίας κεφ. 5, 7-12). Συνεργάστηκε επίσης με τον Έσδρα σε πολλές μεταρρυθμίσεις και ιδιαίτερα στη διδαχή του Μωσαϊκού νόμου (Νεεμίας κεφ. 8).

Μετά από δώδεκα χρόνια διοίκησης ο Νεεμίας επέστρεψε στην Περσία, πιθανόν για υπηρεσιακούς λόγους, το 431 π.Χ. (Νεεμίας 13:6). Αργότερα επέστρεψε ξανά στην Ιερουσαλήμ. Εκεί βρήκε τους Ιουδαίους να έχουν αποστατήσει και να πράττουν αντίθετα από αυτά που είχαν υποσχεθεί, παραβαίνοντας το νόμο του Θεού. Ο Νεεμίας έδιωξε τον Τωβία από τον οίκο του Θεού, επανέφερε στο ναό τα ιερά σκεύη, και αποκατάστησε την τάξη και διόρισε φύλακες από τους ιερείς και τους λευίτες (Νεεμίας 13:7-31.

Ο Νεεμίας κυβέρνησε 36 περίπου χρόνια τους Ισραηλίτες. Διακρίθηκε για την πίστη και την αφοσίωσή του προς το Θεό, αλλά και την αγάπη του προς το λαό. Για το τέλος της ζωής του η Αγία Γραφή δεν αναφέρει κάποιες πληροφορίες. Οι πάπυροι της Ελεφαντίνης από την Αίγυπτο μας πληροφορούν ότι το 407 π.Χ. κάποιος άλλος ήταν κυβερνήτης. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γεγονότα της εποχής του επιβεβαιώνονται και από τους Αιγυπτιακούς πάπυρους της Ελεφαντίνης  που γράφτηκαν τον 5ο αιώνα π.Χ., και οι οποίοι αναφέρουν διάφορα ονόματα αντρών που βρίσκονται στο βιβλίο του Νεεμία, όπως επίσης και επιστολές από και προς την Ιερουσαλήμ και τη Σαμάρεια (Μ. Αγγελάτος).    

[ διάβασε για το βιβλίο του Νεεμία]

[2]  Ένας από τους αρχηγούς των Ισραηλιτών που επέστρεψαν από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας στην Ιερουσαλήμ, μαζί με το Ζοροβάβελ (Έσδρας 2:2, Νεεμίας 7:7)