Γιος και διάδοχος του βασιλιά Ιωακείμ (Ιωακίμ), ο δέκατος ένατος βασιλιάς του Ιούδα μετά τη διαίρεση του βασιλείου. Ήταν γιος της Νεουσθά (Νεχουστά), κόρης του Ελναθάν από την Ιερουσαλήμ (Β' Βασιλέων 24:8). Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία 18 ετών (Β' Χρονικών 36:9), το 597 π.Χ., και βασίλευσε στην Ιερουσαλήμ μόνο τρεις μήνες και δέκα ημέρες (Β' Χρονικών 36:9). Ήταν ειδωλολάτρης, και "έπραξε πονηρά ενώπιον του Θεού" (Β' Βασιλέων 24:9). Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορ, πολιόρκησε και κατέλαβε την Ιερουσαλήμ αιχμαλωτίζοντας τον Ιωαχείν (Ιωαχίν) την οικογένειά του, και τους δούλους του (Β' Βασιλέων 24:8-16, Β' Χρονικών 36:9,10). Οι αιχμάλωτοι ήταν πάνω από 10.000, μαζί με τους στρατιώτες (Β' Βασιλέων 24:14). Ο Ναβουχοδονόσορ πήρε τότε θησαυρούς του Ναού και του παλατιού, και τοποθέτησε στο θρόνο το Ματθανία (Ματτανία), θείο του Ιωαχείν (Β' Χρονικών 36:10), αλλάζοντας το όνομά του σε Σεδεκία (Β' Βασιλέων 27:8, Β' Χρονικών 36:10).

Ο Ιωαχείν έμεινε στη φυλακή της Βαβυλώνας για 37 περίπου χρόνια, μέχρι το θάνατο του Ναβουχοδονόσορ, οπότε και ο διάδοχος του Ευείλ-μερωδάχ (Ευίλ-Μεωδάχ), τον ελευθέρωσε δίνοντάς του φαγητό για όλες της μέρες της ζωής του, μέσα στο παλάτι. (Β' Βασιλέων 25:27-30).

Ο προφήτης Ιερεμίας που προφήτευσε και πριν και μετά τη βασιλεία του Ιωαχείν, τον αναφέρει ως Χονία (εβραϊκό κείμενο, Ιερεμίας 22:24,28, 37:1).