[το όνομά του σημαίνει "αδερφός πατρός"]

[1]  Ο όγδοος βασιλιάς του Ισραήλ (869-850 π.Χ.), βασίλευσε για 22 χρόνια (Α' Βασιλέων 16:29). Γιος και διάδοχος του Αμρί. Σύζυγός του ήταν η ειδωλολάτρισσα Ιεζάβελ, κόρη του βασιλιά των Σιδωνίων Εθβαάλ, η οποία εξασκούσε μεγάλη επίδραση στον Αχαάβ (Α' Βασιλέων 16:31). Η Ιεζάβελ έφερε στο Ισραήλ τη λατρεία των θεών Βάαλ και Αστάρτης και έχτισε ναούς για τη λατρεία τους (Α' Βασιλέων 16:32). Ήταν δε τόσο μεγάλη η διαφθορά και η ακολασία που η Αγία Γραφή αναφέρει ότι "ο Αχαάβ έκανε περισσότερες αμαρτίες απ' όλους τους προκατόχους του βασιλιάδες του Ισραήλ" (Α' Βασιλέων 16:33). Για το λόγο αυτό ο Θεός τιμώρησε τον λαό Ισραήλ με ανομβρία και πείνα.

Ο Αχαάβ έκανε τρεις πολέμους εναντίον του Βεν-αδάδ Α', βασιλιά της Συρίας. Οι δύο πρώτοι υπήρξαν νικηφόροι, συνέλαβε τον Βεν-αδάδ, αλλά στη συνέχεια τον άφησε ελεύθερο υπό τον όρο να δώσει τις πόλεις που κατέλαβε ο πατέρας του από τον πατέρα του Αχαάβ (Α' Βασιλέων 20:34). Αργότερα, η πλεονεξία του οδήγησε τον Αχαάβ να θέλει να πάρει το χωράφι του Ναβουθαί που βρισκόταν δίπλα στο παλάτι του, με αποτέλεσμα η Ιεζάβελ να σκοτώσει το Ναβουθαί (Α' Βασιλέων 21:1-16). Για την όλη στάση του ο Θεός έστειλε τον προφήτη Ηλία για να τον προειδοποιήσει για τις συνέπειες που θα είχε. Ο Αχαάβ φάνηκε να μετανοεί, η οργή του Θεού αναβλήθηκε, όμως ξανά παράκουσε το Θεό και συμμάχησε με το βασιλιά του Ιούδα Ιωσαφάτ για να ξανακατακτήσει τη Ραμώθ-γαλαάδ που κατείχαν οι Ασσύριοι. Τελικά ο Θεός τον τιμώρησε. Πληγώθηκε στη μάχη, πέθανε, και τα σκυλιά έγλειψαν το αίμα του (Α' Βασιλέων 22:38), ακριβώς όπως είχε προφητέψει ο Μιχαΐας. Τον έθαψαν στη Σαμάρεια (Α' Βασιλέων 22:37). Τον διαδέχθηκε ο γιος του Οχοζίας (Α' Βασιλέων 22:40).

[2]  Ψευδοπροφήτης, γιος του Κολαΐα, εξαπάτησε τους Ισραηλίτες στη Βαβυλώνα. Για την απάτη του επιτιμήθηκε από τον προφήτη Ιερεμία, ο οποίος προφήτευσε ότι θα πέθαινε με φωτιά, όπως έκανε ο Θεός για το Σεδεκία και τον Αχαάβ (Ιερεμίας 29:21,22). Μερικές σύγχρονες μεταφράσεις αναφέρουν Άχαβ αντί Αχαάβ