[το όνομά του σημαίνει "ο Κύριος μου είναι ο Ιεχωβά"]

[1]  Ο τέταρτος γιος του Δαβίδ από τη σύζυγό του Αγγείθ (Αγγίθ, Β' Σαμουήλ 3:4). Γεννήθηκε στη Χεβρών (Β' Σαμουήλ 3:2, Α' Χρονικών 3:2) όταν ο Δαβίδ ήταν βασιλιάς στο βασίλειο του Ιούδα (περίπου το 1050 π.Χ.). Ήταν αρκετά ωραίος και φιλόδοξος (Α' Βασιλέων 1:5-6). Όταν πέθαναν τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια του, Αμνών, Χιλεάβ ή Δανιήλ (διάβασε Β' Σαμουήλ 3:3 με Α' Χρονικών 3:2), και Αβεσσαλώμ, θέλησε να καταλάβει τον θρόνο του πατέρα του. Γι αυτό ήρθε σε διαπραγματεύσεις με τον αρχιστράτηγο Ιωάβ ο οποίος είχε επιρροή στο στράτευμα, και τον ιερέα Αβιάθαρ, ο οποίος είχε επιρροή στο ιερατείο, πιστεύοντας ότι θα πετύχει το σκοπό του (Α' Βασιλέων 1:7). Οι ενέργειές του όμως έγιναν γνωστές (Α' Βασιλέων 1:9-27) με αποτέλεσμα ο Δαβίδ να στέψει βασιλιά το Σολομώντα γρηγορότερα (Α' Βασιλέων 1:28-40). Φοβούμενος ο Αδωνίας έφυγε και πιάστηκε από τα κέρατα του θυσιαστηρίου (Α' Βασιλέων 1:51). Ο Αδωνίας πήρε χάρη από το Σολομώντα, όμως καθώς ήταν φιλόδοξος, μετά το θάνατο του Δαβίδ, ζήτησε από το Σολομώντα να πάρει ως σύζυγό του την Αβισάγ την Σουναμίτισσα (Α' Βασιλέων 2:17), η οποία περιποιόταν τον Δαβίδ όταν είχε πια γεράσει πολύ (Α' Βασιλέων 1:1-4). Ο Σολομώντας κατάλαβε ότι ο Αδωνίας απέβλεπε και πάλι στο να καταλάβει το θρόνο, και τον σκότωσε (Α' Βασιλέων 2:13-25).

[2]  Ένας από του λευίτες, τον οποίο ο βασιλιάς Ιωσαφάτ έστειλε για να διδάξει το νόμο του Κυρίου στις πόλεις του Ιούδα (Β' Χρονικών 17:8).

[3]  Άρχοντας του λαού (Νεεμίας 10:1,17) από εκείνους που επισφράγισαν τη Διαθήκη δηλ. τη Συνθήκη της διατηρήσεως του Νόμου (Νεεμίας κεφ. 10). Πιθανόν να πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με τον Αδωνικάμ (Έσδρας 2:13).