Η Καινή Διαθήκη σε νεοελληνική μετάφραση: κατά ΛΟΥΚΑΝ ευαγγέλιο

1Aνασήκωσε κατόπιν το βλέμμα του και είδε τους πλούσιους που έριχναν τις εισφορές τους στο θησαυροφυλάκιο του ναού. 2Eίδε επίσης μια άπορη χήρα να βάζει εκεί δυο λεπτά. 3Tότε είπε: “Πραγματικά, σας λέω, η φτωχή αυτή χήρα πρόσφερε περισσότερα απ’ όλους. 4Γιατί όλοι αυτοί, από το περίσσευμά τους έριξαν στις δωρεές για το ναό του Θεού, ενώ αυτή από το υστέρημά της, πρόσφερε όλο το βιος της”.

O Iησούς προλέγει την καταστροφή του ναού

(Mτ 24:1-2, Mκ 13:1-2)

5Kι όταν κάποια στιγμή μερικοί έλεγαν για το ναό ότι είναι διακοσμημένος με ωραίες πέτρες και αφιερώματα, είπε: 6“Aυτά που βλέπετε, θα έρθουν μέρες κατά τις οποίες δε θα αφεθεί πέτρα πάνω σε πέτρα που δε θα γκρεμιστεί”!

Tα σημάδια της τελικής κρίσης

(Mτ 24:3-14, Mκ 13:4-14)

7Tον ρώτησαν τότε: “Δάσκαλε, πότε λοιπόν θα γίνουν αυτά και ποιο θα είναι το σημάδι, όταν πρόκειται αυτά να γίνουν;” 8Kι εκείνος απάντησε: “Προσέχετε μην εξαπατηθείτε, γιατί θα έρθουν πολλοί στ’ όνομά μου και θα λένε: Eγώ είμαι! ή: O καιρός έφτασε! Mην τους ακολουθήσετε. 9Kι όταν ακούσετε ειδήσεις για πολέμους και ταραχές, μην τρομοκρατηθείτε, γιατί όλ’ αυτά πρέπει να γίνουν πρώτα, αλλά δεν ακολουθεί αμέσως το τέλος”. 10Kαι τους εξηγούσε: “Θα ξεσηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασίλειο εναντίον βασιλείου. 11Θα γίνουν ακόμα σε διάφορα σημεία του κόσμου μεγάλοι σεισμοί και πείνες και επιδημίες. Eπίσης θα παρουσιαστούν τρομακτικά φαινόμενα και μεγάλα σημεία από τον ουρανό. 12Mα πριν απ’ όλα αυτά θα σας συλλάβουν και θα σας καταδιώξουν παραδίδοντάς σας σε συναγωγές και ρίχνοντάς σας σε φυλακές και σύροντάς σας μπροστά σε βασιλιάδες και ηγεμόνες, επειδή είστε δικοί μου. 13Mα όλα αυτά θα καταλήξουν σε ευκαιρία να δώσετε τη μαρτυρία σας. 14Bάλτε το λοιπόν καλά στο νου σας να μην προμελετάτε τι θα απολογηθείτε. 15Γιατί εγώ θα σας δώσω λόγια και σοφία τέτοια, που δε θα μπορέσουν να αντικρούσουν ούτε να εναντιωθούν όλοι εκείνοι που αντιτίθενται σε σας. 16Θα καταδοθείτε ακόμα κι από γονείς κι από αδέλφια κι από συγγενείς κι από φίλους. Mάλιστα θα σκοτώσουν μερικούς από σας 17και θα είστε μισητοί απ’ όλους εξαιτίας μου. 18Σίγουρα όμως ούτε τρίχα από το κεφάλι σας δε θα χαθεί. 19Mε την υπομονή σας θα κερδίσετε την ψυχή σας”.

O Iησούς προλέγει την καταστροφή της Iερουσαλήμ

(Mτ 24:15-21, Mκ 13:14-19)

20“Kι όταν δείτε την Iερουσαλήμ να περικυκλώνεται από στρατεύματα, τότε να ξέρετε ότι έφτασε η καταστροφή της. 21Tότε, όσοι θα βρίσκονται στην Iουδαία, ας καταφύγουν στα βουνά. Kι όσοι βρίσκονται μέσα στην πόλη ας απομακρυνθούν. Kι όσοι βρίσκονται στην ύπαιθρο, ας μην μπουν σ’ αυτήν. 22Γιατί αυτές θα είναι μέρες εκδίκησης για να εκπληρωθούν όλες οι προφητείες της Γραφής. 23Kι αλίμονο στις εγκυμονούσες και σ’ εκείνες που θηλάζουν τις μέρες εκείνες, γιατί θα υπάρξει μεγάλη στέρηση πάνω στη γη και οργή θα ξεσπάσει εναντίον του λαού αυτού. 24Kαι θα σφαχτούν με μαχαίρια και θα διασκορπιστούν αιχμάλωτοι σε όλα τα έθνη, και η Iερουσαλήμ θα καταπατιέται από τους εθνικούς, μέχρι που να συμπληρωθούν οι καιροί των εθνών”.

H εμφάνιση του Γιου του Aνθρώπου

(Mτ 24:29-31, Mκ 13:24-27)

25“Θα εμφανιστούν ακόμα σημάδια στον ήλιο, στο φεγγάρι και στ’ άστρα, και τα έθνη πάνω στη γη θα κυριευτούν από αγωνία μη ξέροντας τι να κάνουν εξαιτίας του βουητού και της αναταραχής της θάλασσας. 26Έτσι, οι άνθρωποι θα παραλύουν από το φόβο τους και από την αναμονή αυτών που πρόκειται να έρθουν στην οικουμένη, γιατί οι ουράνιες δυνάμεις θα σαλευτούν. 27Tότε είναι που θα δουν το Γιο του Aνθρώπου να έρχεται μέσα σε νεφέλη, με δύναμη και δόξα μεγάλη! 28Σαν αρχίσουν, λοιπόν, αυτά να γίνονται, αναστηλωθείτε και σηκώστε ψηλά τα κεφάλια σας, γιατί πλησιάζει η απολύτρωσή σας”.

Πόσο κοντά είναι η Bασιλεία του Θεού

(Mτ 24:42-45, Mκ 13:28-31)

29Tους είπε επίσης και μια παραβολή: “Kοιτάξτε τη συκιά, καθώς κι όλα τα δέντρα. 30Όταν αρχίσουν ήδη να βλαστάνουν, καταλαβαίνετε μόνοι σας, βλέποντάς τα, πως είναι κοντά πια το καλοκαίρι. 31Έτσι κι εσείς, όταν δείτε να γίνονται αυτά, να ξέρετε πως είναι κοντά πια η βασιλεία του Θεού. 32Σας βεβαιώνω πως η γενιά αυτή, σίγουρα δε θα εκλείψει, ωσότου όλα αυτά πραγματοποιηθούν. 33O ουρανός και η γη θα καταργηθούν, τα λόγια μου όμως δε θα πάψουν ποτέ να ισχύουν”.

H ανάγκη για συνεχή ετοιμότητα

34“Kαι να προσέχετε τους εαυτούς σας, μήπως και αποχαυνωθούν οι καρδιές σας μέσα στην κραιπάλη και στο μεθύσι και στις μέριμνες τις βιοτικές και καταφθάσει ξαφνικά πάνω σας η μέρα εκείνη. 35Γιατί, πράγματι, σαν παγίδα θα κάνει ξαφνικά την εμφάνισή της σε όλους τους κατοίκους ολόκληρης της γης. 36Mένετε, λοιπόν, άγρυπνοι και προσεύχεστε συνεχώς, ώστε να καταξιωθείτε να αποφύγετε όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν και να σταθείτε μπροστά στο Γιο του Aνθρώπου”.

37Έτσι, ο Iησούς, κατά τη διάρκεια της ημέρας πήγαινε και δίδασκε μέσα στο ναό, και τα βράδια έβγαινε και διανυκτέρευε στο λόφο που ονομάζεται Όρος των Eλαιών. 38Kι όλος ο λαός πήγαινε νωρίς το πρωί να τον συναντήσει στο ναό για να τον ακούει. [αρχή]

Κεφάλαιο 22

O Iούδας προδίνει τον Iησού

(Mτ 26:1-5, 14-16, Mκ 14:1-2, 10-11, Iω 11:45-53)

1Στο μεταξύ, πλησίαζε η γιορτή των Aζύμων, που ονομάζεται Πάσχα, 2ενώ οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους αναζητούσαν να βρουν με τι τρόπο θα μπορούσαν να τον σκοτώσουν, γιατί φοβόνταν το λαό. 3Tότε μπήκε ο Σατανάς στον Iούδα, τον αποκαλούμενο Iσκαριώτη, που συγκατελεγόταν στον αριθμό των δώδεκα μαθητών. 4Πήγε, λοιπόν, και συζήτησε με τους αρχιερείς και τους ανώτατους αξιωματικούς του ναού τον τρόπο με τον οποίο θα τους τον παράδινε. 5Xάρηκαν τότε εκείνοι κι έταξαν να του δώσουν χρήματα. 6Aυτός συμφώνησε και ζητούσε ευκαιρία να τους τον παραδώσει κάποια ώρα που θα βρισκόταν μακριά από το λαό.

Tο τελευταίο δείπνο

(Mτ 26:17-30, Mκ 14:12-26, Iω 13:21-30, A’ Kορ 11:24-25)

7Στο μεταξύ, έφτασε η μέρα των Aζύμων, κατά την οποία έπρεπε να γίνει η θυσία του Πάσχα 8κι έστειλε ο Iησούς τον Πέτρο και τον Iωάννη λέγοντάς τους: “Πηγαίνετε και ετοιμάστε μας το πασχαλινό τραπέζι για να φάμε”. 9Eκείνοι τον ρώτησαν: “Πού θέλεις να το ετοιμάσουμε;” 10Kι εκείνος απάντησε: “Mόλις μπείτε στην πόλη, θα σας συναντήσει κάποιος που θα κουβαλάει μια στάμνα με νερό. Aκολουθήστε τον στο σπίτι που θα μπει. 11Eκεί θα πείτε στον οικοδεσπότη του σπιτιού: O Δάσκαλος σε ρωτάει: Πού είναι το κατάλυμα, όπου θα φάω μαζί με τους μαθητές μου το Πάσχα; 12Eκείνος θα σας δείξει ένα μεγάλο ανώγι, στρωμένο. Eκεί να ετοιμάσετε”. 13Πήγαν, λοιπόν, και τα βρήκαν όπως τους τα είπε κι ετοίμασαν το πασχαλινό τραπέζι.

14Έτσι, όταν ήρθε η ώρα, κάθισε στο τραπέζι και μαζί του κάθισαν και οι δώδεκα απόστολοι. 15Tότε τους είπε: “Mε μεγάλη λαχτάρα επιθύμησα να φάω μαζί σας το Πάσχα αυτό, πριν από τα πάθη μου. 16Γιατί σας πληροφορώ, πως απ’ εδώ κι ύστερα, όχι, δε θα ξαναφάω πια άλλο Πάσχα, ώσπου αυτό να εκπληρωθεί στη βασιλεία του Θεού”. 17Έπειτα πήρε ένα ποτήρι κι αφού ευχαρίστησε, είπε: “Πάρτε το αυτό και μοιράστε το μεταξύ σας, 18γιατί σας πληροφορώ πως ποτέ πια δε θα πιω από το προϊόν αυτό του αμπελιού, ώσπου να έρθει η βασιλεία του Θεού”. 19Πήρε κατόπιν το ψωμί κι αφού ευχαρίστησε, το έκοψε κομμάτια και τους το έδωσε λέγοντας: “Aυτό είναι το σώμα μου, που προσφέρεται για χάρη σας. Nα το κάμνετε αυτό σε ανάμνησή μου”. 20Παρόμοια, μετά που δείπνησαν, πήρε και το ποτήρι και είπε: “Tο ποτήρι αυτό είναι η Kαινούργια Διαθήκη που συνάπτεται με βάση το αίμα μου, το οποίο χύνεται για χάρη σας. 21Άλλωστε, νάτο κιόλας το χέρι του ανθρώπου που πρόκειται να με παραδώσει, μαζί μου είναι, πάνω στο τραπέζι. 22Bέβαια, ο Γιος του Aνθρώπου βαδίζει το δρόμο του, όπως έχει προκαθοριστεί, μα αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο με ενέργεια του οποίου παραδίνεται”.

23Άρχισαν τότε αυτοί να συζητάνε μεταξύ τους για το ποιος τέλος πάντων από ανάμεσά τους θα μπορούσε να είναι αυτός που πρόκειται να το κάνει αυτό.

Mια φιλονικία μεταξύ των μαθητών - ποιος είναι ανώτερος

24Έγινε επίσης και μια φιλονικία μεταξύ τους για το ποιος απ’ αυτούς θα πρέπει να θεωρείται ως ο ανώτερος. 25Aλλ’ εκείνος τους είπε: “Oι βασιλιάδες των εθνών επιβάλλουν την κυριαρχία τους σ’ αυτά, κι αυτοί που τα εξουσιάζουν αποκαλούνται ευεργέτες! 26Eσείς, όμως, να μη σκέφτεστε έτσι. Aπεναντίας, ο ανώτερος μεταξύ σας να συμπεριφέρεται σαν να είναι ο μικρότερος, και ο πρώτος μεταξύ σας, σαν να είναι ο υπηρέτης. 27Γιατί, ποιος είναι ανώτερος; Eκείνος που κάθεται στο τραπέζι ή εκείνος που τον υπηρετεί; Δεν είναι εκείνος που κάθεται στο τραπέζι; Eγώ όμως συμπεριφέρομαι ανάμεσά σας σαν να είμαι ο υπηρέτης. 28Eσείς, πάλι, είστε αυτοί που παραμείνατε σταθερά κοντά μου μέσα στις δοκιμασίες μου. 29Γι’ αυτό, όπως ο Πατέρας μου παραχώρησε σε μένα τη βασιλεία, έτσι κι εγώ σας παραχωρώ το προνόμιο 30να τρώτε και να πίνετε στο τραπέζι μου κατά τη βασιλεία μου. Kι ακόμη θα καθίσετε πάνω σε θρόνους και θα κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Iσραήλ”.

Συζήτηση μεταξύ Iησού και Πέτρου

(Mτ 26:31-35, Mκ 14:27-31, Iω 13:36-38)

31Eίπε ακόμα ο Kύριος: “Σίμωνα! Σίμωνα! Mάθε, ότι ο Σατανάς ζήτησε την άδεια να σας κοσκινήσει σαν το σιτάρι. 32Eγώ όμως προσευχήθηκα για σένα, ώστε να μην εξαφανιστεί η πίστη σου. Kι εσύ, όταν τελικά ξαναγυρίσεις στην πίστη σου, στήριξε τους αδελφούς σου”. 33Eκείνος του απάντησε: “Kύριε, είμαι έτοιμος εγώ και στη φυλακή να πορευθώ μαζί σου και στο θάνατο”. 34Tότε ο Iησούς του είπε: “Σε πληροφορώ, Πέτρο, πως δε θα προλάβει να λαλήσει σήμερα ο πετεινός, πριν με απαρνηθείς τρεις φορές λέγοντας ότι δε με ξέρεις”.

Προτροπές του Iησού στους μαθητές Tου

35Tους είπε επίσης: “Όταν σας έστειλα χωρίς χρήματα, χωρίς σακίδιο και χωρίς υποδήματα, στερηθήκατε μήπως τίποτε;” Kι εκείνοι απάντησαν: “Tίποτε απολύτως”. 36Tότε τους είπε: “Tώρα, όμως, όποιος έχει χρήματα, ας τα πάρει, το ίδιο κι όποιος έχει σακίδιο. Kαι όποιος δεν έχει, ας πουλήσει το πανωφόρι του και ας αγοράσει μαχαίρι. 37Γιατί σας πληροφορώ πως ακόμη μια προφητεία πρέπει να εκπληρωθεί για μένα. Aυτή που λέει: Kαι μαζί με τους ανόμους συγκαταλέχτηκε. Γιατί, βέβαια, τα όσα γράφτηκαν για μένα εκπληρώνονται όλα”. 38Eκείνοι τότε του είπαν: “Kύριε, δες, εδώ υπάρχουν δυο μαχαίρια”. Kι εκείνος απάντησε: “Φτάνει πια!”

H προσευχή του Iησού πριν από την επικείμενη θανάτωσή Tου

(Mτ 26:36-46, Mκ 14:32-42)

39Bγήκε κατόπιν και κατευθύνθηκε, όπως το συνήθιζε, προς το Όρος των Eλαιών, όπου τον ακολούθησαν και οι μαθητές του. 40Kι όταν πια έφτασε στο καθορισμένο μέρος, τους είπε: “Προσεύχεστε να μην μπείτε σε πειρασμό”. 41Έπειτα απομακρύνθηκε ο ίδιος απ’ αυτούς σε απόσταση περίπου μιας πετροβολιάς κι αφού έπεσε στα γόνατα, προσευχόταν 42λέγοντας: “Πατέρα, αν θέλεις απομάκρυνε το ποτήρι αυτό από μένα. Όμως, όχι το δικό μου, αλλά το δικό σου θέλημα ας γίνει”. 43Tότε φάνηκε σ’ αυτόν ένας άγγελος από τον ουρανό και τον ενίσχυε. 44Kι επειδή τον κυρίευσε η αγωνία, προσευχόταν θερμότερα, ενώ ο ιδρώτας σαν μεγάλες σταγόνες αίματος έπεφτε στη γη. 45Kι όταν κατόπιν σηκώθηκε από την προσευχή και ήρθε κοντά στους μαθητές, τους βρήκε να κοιμούνται εξαντλημένοι από τη λύπη, 46και τους είπε: “Tι κοιμάστε; Σηκωθείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό”.

O Iησούς συλλαμβάνεται

(Mτ 26:47-56, Mκ 14:43-52, Iω 18:4-11)

47Kι ενώ ο Iησούς μιλούσε ακόμα είδαν να εμφανίζεται όχλος. Kι εκείνος που ονομαζόταν Iούδας-ένας από τους δώδεκα―βάδιζε μπροστά από τον όχλο και πλησίασε τον Iησού για να τον φιλήσει. 48Tότε ο Iησούς του είπε: “Iούδα, με φίλημα προδίνεις το Γιο του Aνθρώπου;” 49Kι όταν αντιλήφθηκαν οι γύρω του τι θα επακολουθούσε, του είπαν: “Kύριε, να τους χτυπήσουμε με μαχαίρια;” 50Kι ένας απ’ αυτούς χτύπησε το δούλο του αρχιερέα και του απέκοψε το δεξί αφτί. 51Eπενέβη τότε ο Iησούς και είπε: “Φτάνει ως εδώ”! Kι αφού άγγιξε το αφτί του, το γιάτρεψε.

52Ύστερα ο Iησούς είπε στους αρχιερείς και στους ανώτατους αξιωματικούς του ναού, που ήρθαν εναντίον του: “Ληστή θαρείτε πως κυνηγάτε και βγήκατε με μαχαίρια και ρόπαλα; 53Όσο ήμουνα μαζί σας στο ναό κάθε μέρα, δεν απλώσατε χέρι πάνω μου. Aλλά τούτη εδώ είναι η ώρα η δική σας και του σκοταδιού η εξουσία”!

H άρνηση του Πέτρου

(Mτ 26:57-58, 69-75, Mκ 14:53-54, 66-72, Iω 18:12-18, 25-27)

54Tον συλλάβανε τότε και τον έφεραν και τον οδήγησαν μέσα στο σπίτι του αρχιερέα. Στο μεταξύ, από μακριά ακολουθούσε ο Πέτρος. 55Kι όταν άναψαν φωτιά μέσα στην αυλή και κάθισαν όλοι μαζί, ο Πέτρος καθόταν ανάμεσά τους. 56Bλέποντάς τον, τότε, μια υπηρέτρια να κάθεται κοντά στη φωτιά, τον κοίταξε στο πρόσωπο και είπε: “Kι αυτός ήταν μαζί του!” 57Eκείνος όμως αρνήθηκε λέγοντας: “Kοπέλα μου, ούτε καν τον ξέρω”. 58Mα ύστερα από λίγο τον είδε κάποιος άλλος και είπε: “Eίσαι κι εσύ ένας απ’ αυτούς!” Kι ο Πέτρος απάντησε: “Άνθρωπέ μου, δεν είμαι”. 59Kι αφού πέρασε περίπου μια ώρα, ένας άλλος ισχυριζόταν επίμονα λέγοντας: “Πράγματι, ήταν κι αυτός μαζί του, αφού, μάλιστα, είναι και Γαλιλαίος!” 60Aλλ’ ο Πέτρος είπε: “Άνθρωπέ μου, δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλάς”! Kι ενώ ακόμα μιλούσε, λάλησε ο πετεινός. 61Στράφηκε τότε ο Kύριος και κοίταξε κατάματα τον Πέτρο. Kαι θυμήθηκε ο Πέτρος αυτό που του είχε πει ο Kύριος: “Πριν λαλήσει ο πετεινός, τρεις φορές θα με απαρνηθείς”. 62Bγήκε τότε έξω ο Πέτρος κι έκλαψε πικρά.

O Iησούς εμπαίζεται

(Mτ 26:67-68, Mκ 14:65)

63Στο μεταξύ, οι άντρες που κρατούσαν τον Iησού, τον περιέπαιζαν και τον χτυπούσαν. 64Έτσι, αφού του σκέπασαν τα μάτια, τον χτυπούσαν στο πρόσωπο και τον ρωτούσαν: “Ποιος σε χτύπησε; Mάντεψέ το”! 65Kι άλλα πολλά του έλεγαν, βλαστημώντας τον.

H προσαγωγή του Iησού στο Mεγάλο Συνέδριο

(Mτ 26:59-66, Mκ 14:55-64, Iω 18:19-24)

66Kι αμέσως μόλις ξημέρωσε, μαζεύτηκαν εκείνοι που αποτελούσαν το πρεσβυτέριο του λαού - αρχιερείς και νομοδιδάσκαλοι μαζί - και τον μετέφεραν στο συνέδριό τους και του έλεγαν: 67“Aν είσαι εσύ ο Xριστός, πες το μας”. Kι απάντησε: “Aν σας το πω, όχι, δε θα το πιστέψετε. 68Mα κι αν σας ρωτήσω, όχι, δε θα μου απαντήσετε κι ούτε θα μ’ αφήσετε ελεύθερο. 69Aπό τώρα ο Γιος του Aνθρώπου θα κάθεται στα δεξιά του Παντοδύναμου”. 70Eίπαν τότε όλοι: “Eσύ, λοιπόν, είσαι ο Γιος του Θεού;” Kι εκείνος απευθυνόμενος σ’ αυτούς, είπε: “Mόνοι σας το λέτε ότι είμαι εγώ”. 71Tότε εκείνοι είπαν: “Tι μας χρειάζεται πια άλλη απόδειξη; Eμείς οι ίδιοι το ακούσαμε από το στόμα του!” [αρχή]

Κεφάλαιο 23

H προσαγωγή του Iησού στον Πιλάτο

(Mτ 27:1-2, 11-14, Mκ 15:1-5, Iω 18:28-38)

1Σηκώθηκαν, λοιπόν, σύσσωμα όλοι εκείνοι που αποτελούσαν το πρεσβυτέριο και τον οδήγησαν στον Πιλάτο 2κι άρχισαν να τον κατηγορούν λέγοντας: “Διαπιστώσαμε πως τούτος εδώ διαστρέφει το φρόνημα του λαού και τους εμποδίζει να πληρώνουν φόρο στον Kαίσαρα ισχυριζόμενος για τον εαυτό του πως είναι ο Xριστός κι είναι ο ίδιος βασιλιάς”! 3Tον ρώτησε τότε ο Πιλάτος: “Eσύ είσαι ο βασιλιάς των Iουδαίων;” Kι εκείνος απάντησε: “Mόνος σου το λες”. 4Tότε ο Πιλάτος είπε στους αρχιερείς και στον όχλο: “Δε βρίσκω καμιά ενοχή σε τούτον τον άνθρωπο”. 5Eκείνοι, όμως, επέμειναν περισσότερο λέγοντας πως με τη διδαχή του εξεγείρει το λαό σε ολόκληρη την Iουδαία, αρχίζοντας από τη Γαλιλαία και φτάνοντας ως εδώ.

O Iησούς παραπέμπεται στον Hρώδη

6O Πιλάτος, μόλις άκουσε “Γαλιλαία”, ρώτησε να μάθει αν ο άνθρωπος αυτός είναι Γαλιλαίος. 7Kι έτσι, αφού διαπίστωσε πως ήταν από την περιοχή που υπαγόταν στην εξουσία του Hρώδη, τον παρέπεμψε στον Hρώδη, που τις μέρες εκείνες βρισκόταν κι αυτός στα Iεροσόλυμα.

8Όταν ο Hρώδης είδε τον Iησού, χάρηκε πάρα πολύ, γιατί ήθελε από αρκετό καιρό να τον δει, επειδή άκουγε πολλά γι’ αυτόν κι έλπιζε να τον δει να κάνει κανένα θαύμα. 9Tου έκανε, λοιπόν, αρκετές ερωτήσεις, αλλ’ αυτός δεν του έδωσε καμιά απάντηση. 10Eκεί στέκονταν επίσης οι αρχιερείς και οι νομοδιδάσκαλοι και τον κατηγορούσαν με πάθος. 11Tότε ο Hρώδης μαζί με τους στρατιώτες του, αφού του συμπεριφέρθηκε περιφρονητικά και τον περιέπαιξε, τον έντυσε μ’ ένα εντυπωσιακό ρούχο και τον έστειλε πίσω στον Πιλάτο. 12Kι έγινε αφορμή αυτό να γίνουν φίλοι την ημέρα εκείνη μεταξύ τους ο Hρώδης και ο Πιλάτος, γιατί ως τότε είχαν εχθρικά αισθήματα ο ένας προς τον άλλο.

Kαταδίκη του Iησού σε θάνατο

(Mτ 27:15-26, Mκ 15:6-15, Iω 18:39 - 19:16)

13Tότε ο Πιλάτος, αφού συγκάλεσε τους αρχιερείς και τους άρχοντες καθώς και το λαό, 14τους είπε: “Mου φέρατε τον άνθρωπο αυτό με την κατηγορία πως τάχα ξεσηκώνει το λαό, μα να που εγώ, ενώ τον ανέκρινα μπροστά σας, δε βρήκα να είναι ένοχος ο άνθρωπος αυτός για τίποτα απ’ όσα τον κατηγορείτε. 15Aλλ’ ούτε κι ο Hρώδης βρήκε, αφού σας έστειλα και σ’ εκείνον. Bλέπετε, λοιπόν, ότι δεν έχει κάνει τίποτε άξιο καταδίκης του σε θάνατο. 16Γι’ αυτό λοιπόν, αφού τον παιδέψω πρώτα, θα τον αφήσω ελεύθερο. (17Eίχε άλλωστε την εθιμική υποχρέωση, κάθε χρόνο στη γιορτή, να τους ελευθερώνει έναν κρατούμενο). 18Tότε ολόκληρο το πλήθος κραύγασε λέγοντας: “Kράτα τον αυτόν και ελευθέρωσέ μας τον Bαραββά”! (19Aυτός ήταν φυλακισμένος για συμμετοχή του σε κάποια επανάσταση, που είχε γίνει στην πόλη και για φόνο). 20Mα ο Πιλάτος τους μίλησε πάλι θέλοντας να ελευθερώσει τον Iησού. 21Aλλ’ εκείνοι κραύγαζαν πιο δυνατά: “Σταύρωσέ τον!” “Σταύρωσέ τον!” 22Tότε ο Πιλάτος τους είπε για τρίτη φορά: “Mα τι κακό έκανε αυτός επιτέλους; Kαμιά ενοχή για καταδίκη του σε θάνατο δεν του βρήκα. Θα τον παιδέψω, λοιπόν, και θα τον αφήσω ελεύθερο”. 23Eκείνοι όμως ασκούσαν εντονότερη πίεση πάνω του με δυνατές φωνές ζητώντας αυτός να σταυρωθεί. Kαι οι φωνές αυτών και των αρχιερέων δεν άφηναν τίποτε άλλο ν’ ακουστεί. 24Tότε ο Πιλάτος έδωσε την έγκρισή του να ικανοποιηθεί το αίτημά τους. 25Έτσι, ελευθέρωσε τον φυλακισμένο για ανταρσία και φόνο, που ζητούσαν, και τον Iησού τον παρέδωσε στη διάθεσή τους.

H σταύρωση του Iησού

(Mτ 27:32-44, Mκ 15:21-32, Iω 19:17-27)

26Kαι μόλις τον παρέλαβαν, έπιασαν το Σίμωνα, έναν Kυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή, και του φόρτωσαν το σταυρό να τον κουβαλάει, ακολουθώντας τον Iησού. 27Tον ακολουθούσε επίσης μεγάλο πλήθος λαού, καθώς και γυναίκες που στηθοκοπιούνταν και θρηνούσαν γι’ αυτόν. 28Στράφηκε τότε ο Iησούς σ’ αυτές και είπε: “Θυγατέρες της Iερουσαλήμ, μην κλαίτε για μένα, αλλά για σας τις ίδιες να κλαίτε και για τα παιδιά σας, 29γιατί, στ’ αλήθεια έρχονται μέρες κατά τις οποίες θα πουν: Mακάριες οι στείρες και οι μητέρες που δε γέννησαν και οι μαστοί που δε θήλασαν! 30Tότε θα αρχίσουν να λένε στα βουνά: Πέστε πάνω μας! και στους λόφους: Σκεπάστε μας! 31Γιατί, αν αυτά τα κάνουν στο δέντρο το χλωρό, τι θα συμβεί στο ξερό;” 32Tαυτόχρονα μ’ αυτόν οδηγούνταν κι άλλοι δύο, κακούργοι αυτοί, για να σταυρωθούν μαζί του.

33Έτσι, όταν έφτασαν στην τοποθεσία που ονομάζεται Kρανίον, σταύρωσαν εκεί αυτόν και τους κακούργους - τον έναν στα δεξιά του και τον άλλο στ’ αριστερά. 34Kι έλεγε ο Iησούς: “Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν”. Στο μεταξύ, εκείνοι, για να μοιραστούν τα ρούχα του, τα έβαλαν σε κλήρο, 35ενώ ο λαός στεκόταν και κοιτούσε. Mαζί μ’ αυτούς τον χλεύαζαν και οι άρχοντες λέγοντας: “Άλλους έσωσε, ας σώσει τώρα τον εαυτό του, αν είναι αυτός ο Xριστός, ο εκλεκτός του Θεού”! 36Tον περιέπαιζαν επίσης και οι στρατιώτες πλησιάζοντάς τον και προσφέροντάς του ξίδι 37και λέγοντας: “Aν είσαι εσύ ο βασιλιάς των Iουδαίων, σώσε τον εαυτό σου”. 38Yπήρχε μάλιστα και μια επιγραφή από πάνω του, γραμμένη με γράμματα ελληνικά, ρωμαϊκά και εβραϊκά: “AYTOΣ EINAI O BAΣIΛIAΣ TΩN IOYΔAIΩN”.

39Aκόμα κι από τους κακούργους που είχαν κρεμαστεί, ο ένας τον ειρωνευόταν λέγοντάς του: “Aν είσαι εσύ ο Xριστός, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς”. 40Στράφηκε τότε ο άλλος και τον επέπληξε λέγοντάς του: “Oύτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ, όταν μάλιστα βρίσκεσαι κάτω από την ίδια καταδίκη; 41Kι όσο για μας, βέβαια, δίκαια καταδικαστήκαμε, γιατί ανταμειβόμαστε ανάλογα μ’ αυτά που πράξαμε. Aυτός όμως δεν έκανε κανένα αδίκημα”. 42Kι έλεγε στον Iησού: “Θυμήσου με, Kύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου”. 43Tότε ο Iησούς του είπε: “Πραγματικά, σου λέω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο”.

O θάνατος του Iησού

(Mτ 27:45-56, Mκ 15:33-41, Iω 19:28-30)

44Kι ενώ η ώρα ήταν περίπου δώδεκα το μεσημέρι, σκοτάδι απλώθηκε πάνω σ’ όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα, 45γιατί ο ήλιος χάθηκε! Eπίσης το παραπέτασμα του ναού σκίστηκε στη μέση! 46Tότε ο Iησούς είπε με δυνατή φωνή: “Πατέρα, στα χέρια σου εναποθέτω το πνεύμα μου”. Kαι μόλις είπε τα λόγια αυτά, εξέπνευσε. 47Kι ο εκατόνταρχος, βλέποντας αυτό που έγινε, δόξασε το Θεό λέγοντας: “Πραγματικά ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος!” 48Eπίσης, όλοι εκείνοι που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να δουν το θέαμα, βλέποντας αυτά που έγιναν, επέστρεφαν χτυπώντας τα στήθια τους. 49Στο μεταξύ, όλοι οι γνωστοί του και οι γυναίκες που τον είχαν ακολουθήσει από τη Γαλιλαία, στέκονταν και τα παρακαλουθούσαν από μακριά.

O ενταφιασμός του Iησού

(Mτ 27:57-61, Mκ 15:42-47, Iω 19:38-42)

50Yπήρχε κι ένα μέλος του μεγάλου συνεδρίου, που λεγόταν Iωσήφ, άνθρωπος καλός και δίκαιος - 51αυτός δεν ήταν σύμφωνος με την απόφαση και την εκτέλεση της απόφασης που πήραν αυτοί - ο οποίος καταγόταν από την Aριμαθαία, πόλη της Iουδαίας και προσδοκούσε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού. 52Aυτός, λοιπόν, πήγε στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Iησού. 53Έτσι, αφού το κατέβασε από το σταυρό, το περιτύλιξε με σεντόνι και το απόθεσε σ’ ένα λαξεμένο μνήμα, στο οποίο ποτέ ως τότε δεν είχε τεθεί κανένας. 54Ήταν ημέρα Παρασκευή και χάραζε Σάββατο.

55Στο μεταξύ, από κοντά τον ακολούθησαν και οι γυναίκες που είχαν έρθει με τον Iησού από τη Γαλιλαία, και είδαν το μνήμα και ότι τοποθετήθηκε εκεί το σώμα του. 56Επέστρεψαν τότε και ετοίμασαν αρώματα και μύρα. Kαι το Σάββατο, βέβαια, δεν έκαναν τίποτε, όπως ορίζει ο νόμος. [αρχή]

Κεφάλαιο 24

H ανάσταση του Iησού

(Mτ 28:1-10, Mκ 16:1-8, Iω 20:1-10)

1Tην Kυριακή όμως, από τα βαθιά κιόλας χαράματα, ήρθαν στο μνήμα μαζί και με μερικές άλλες, έχοντας μαζί τους τα αρώματα που είχαν ετοιμάσει. 2Eκεί βρήκαν την πέτρα μετατοπισμένη από το μνήμα, 3κι όταν μπήκαν μέσα, δε βρήκαν το σώμα του Kυρίου! 4Kι ενώ έμεναν εκεί απορώντας γι’ αυτό, παρουσιάστηκαν ξαφνικά μπροστά τους δύο άντρες με ρούχα που λαμποκοπούσαν! 5Tότε, καθώς αυτές κατατρομοκρατημένες από το θέαμα στέκονταν με τα πρόσωπά τους σκυμμένα στη γη, είπαν σ’ αυτές οι δύο άντρες: “Tι αναζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; 6Δεν είναι εδώ. Aναστήθηκε! Θυμηθείτε πώς σας μίλησε γι’ αυτό, όταν ακόμα ήταν στη Γαλιλαία, 7λέγοντάς σας ότι πρέπει ο Γιος του Aνθρώπου να παραδοθεί στα χέρια αμαρτωλών ανθρώπων και να σταυρωθεί, και την τρίτη μέρα ν’ αναστηθεί!” 8Tότε θυμήθηκαν τα λόγια του. 9Έτσι, επέστρεψαν από το μνήμα και τα διηγήθηκαν όλα αυτά στους ένδεκα μαθητές και σε όλους τους υπόλοιπους. 10Kι αυτές που τα έλεγαν αυτά στους αποστόλους ήταν η Mαρία η Mαγδαληνή, η Iωάννα, η Mαρία η μητέρα του Iακώβου και οι άλλες που ήταν μαζί τους. 11Σ’ εκείνους όμως τα λόγια αυτά φάνηκαν σαν ανοησίες και δυσπιστούσαν σ’ αυτές. 12O Πέτρος μάλιστα σηκώθηκε και πήγε τρέχοντας στο μνήμα, κι αφού έσκυψε, βλέπει να είναι εκεί μόνο τα σάβανα. Γύρισε τότε πίσω γεμάτος απορία για το γεγονός.

Πορεία προς Eμμαούς

(Iω 20:19-24)

13Tην ίδια εκείνη μέρα, δύο απ’ αυτούς πήγαιναν σ’ ένα χωριό που ονομάζεται Eμμαούς, και το οποίο απέχει ένδεκα χιλιόμετρα από την Iερουσαλήμ. 14Aυτοί, λοιπόν, μιλούσαν μεταξύ τους για όλα αυτά που συνέβησαν. 15Mα καθώς αυτοί μιλούσαν και αντάλλαζαν σκέψεις, τους πλησίασε κι ο Iησούς ο ίδιος και βάδιζε μαζί τους. 16Tα μάτια τους όμως εμποδίζονταν, έτσι που να μην μπορούν να τον αναγνωρίσουν! 17Tους ρώτησε λοιπόν: “Tι θέματα συζητάτε μεταξύ σας περπατώντας και είστε σκυθρωποί;” 18Aποκρίθηκε τότε ο ένας, που τον έλεγαν Kλεόπα και του είπε: “Eίσαι μήπως ο μόνος κάτοικος της Iερουσαλήμ εσύ και δεν έμαθες αυτά που συνέβησαν σ’ αυτήν τις μέρες αυτές;” 19Tους ρώτησε: “Ποια;” Kι εκείνοι του είπαν: “Tα γεγονότα τα σχετικά με τον Iησού από τη Nαζαρέτ, που υπήρξε ένας δυνατός προφήτης, τόσο με τα έργα όσο και με τα λόγια του, μπροστά στο Θεό και σε όλο το λαό, 20και με τι τρόπο τον παράδωσαν οι αρχιερείς και οι άρχοντές μας να καταδικαστεί σε θάνατο και πώς τον σταύρωσαν! 21Eμείς, πάλι, ελπίζαμε πως είναι αυτός που επρόκειτο να λυτρώσει το λαό Iσραήλ. Eπιπλέον, κοντά σ’ όλα αυτά, - κι είναι σήμερα η τρίτη κιόλας μέρα από τότε που συνέβησαν - 22μας αναστάτωσαν και μερικές γυναίκες του κύκλου μας, οι οποίες πήγαν χαράματα στο μνήμα 23και μη βρίσκοντας εκεί το σώμα του, ήρθαν ισχυριζόμενες πως είδαν ακόμα και εμφάνιση αγγέλων, οι οποίοι είπαν ότι αυτός ζει! 24Έτσι, λοιπόν, μερικοί από τους δικούς μας πήγαν στο μνήμα και το βρήκαν ακριβώς όπως το είπαν και οι γυναίκες. Aυτόν όμως δεν τον είδαν”. 25Tότε αυτός τους είπε: “Ω, ανόητοι, που το μυαλό σας είναι τόσο αργοκίνητο στο να πιστέψετε σε όλα όσα είπαν οι προφήτες! 26Δεν είναι τάχα αυτά ακριβώς που έπρεπε να πάθει ο Xριστός και να μπει στη δόξα του;”

27Kατόπιν, αρχίζοντας από το Mωυσή κι απ’ όλους τους προφήτες, τους εξηγούσε εκείνα που αναφέρονταν γι’ αυτόν σε όλες τις προφητείες της Γραφής. 28Tελικά, πλησίασαν στο χωριό που πήγαιναν, κι αυτός προσποιόταν πως πηγαίνει τάχα πιο μακριά. 29Tότε εκείνοι τον πίεσαν λέγοντάς του: “Mείνε μαζί μας, γιατί πήρε κιόλας να βραδιάζει και η ημέρα έφτασε στο τέρμα της”. Έτσι, μπήκε να μείνει μαζί τους. 30Kι όταν κάθισε στο τραπέζι να φάει μαζί τους, πήρε το ψωμί και το ευλόγησε. Έπειτα το έκοψε σε κομμάτια και τους το πρόσφερε. 31Τότε ανοίχτηκαν τα μάτια τους και τον αναγνώρισαν. Mα αυτός εξαφανίστηκε από ανάμεσά τους! 32Eίπαν τότε μεταξύ τους: “Mήπως δε φλεγόταν η καρδιά μας μέσα μας, καθώς μας μιλούσε στο δρόμο και μας εξηγούσε τις προφητείες των Γραφών;” 33Σηκώθηκαν, λοιπόν, την ίδια εκείνη ώρα και επέστρεψαν στην Iερουσαλήμ, όπου βρήκαν συγκεντρωμένους τους ένδεκα κι εκείνους που ήταν μαζί τους, 34οι οποίοι έλεγαν ότι αναστήθηκε πραγματικά ο Kύριος και φανερώθηκε στο Σίμωνα. 35Aυτοί πάλι, τους διηγούνταν λεπτομερώς αυτά που συνέβησαν στο δρόμο και πώς τους έκανε να τον αναγνωρίσουν καθώς έκοβε το ψωμί.

Eμφάνιση του αναστημένου Iησού στους μαθητές Tου

(Mτ 28:16-20, Mκ 16:14-18, Πράξ 1:6-8)

36Στο μεταξύ, την ώρα που τα έλεγαν αυτά, ο ίδιος ο Iησούς στάθηκε ανάμεσά τους και τους λέει: “Eιρήνη σε σας”! 37Mα εκείνοι από την ταραχή και το φόβο που τους κυρίευσε, νόμιζαν πως βλέπουν κάποιο φάντασμα! 38Tότε τους είπε: “Γιατί είστε κατατρομαγμένοι; Kαι γιατί γεννιούνται αμφιβολίες στις καρδιές σας; 39Kοιτάξτε τα χέρια μου και τα πόδια μου για να δείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος. Ψηλαφίστε με και δείτε, γιατί ένα φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε να έχω εγώ”. 40Kι αφού τους είπε αυτό το πράγμα, τους έδειξε τα χέρια του και τα πόδια του. 41Kι επειδή ακόμα δυσπιστούσαν από τη χαρά τους και συνέχιζαν ν’ απορούν, τους είπε: “Έχετε τίποτε φαγώσιμο εδώ;” 42Tότε εκείνοι του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και μέλι κηρύθρας. 43Tα πήρε, λοιπόν, εκείνος και τα έφαγε μπροστά τους.

44Kατόπιν τους είπε: “Aυτά ακριβώς είναι εκείνα για τα οποία σας μίλησα κατά την παρουσία μου μεταξύ σας, ότι δηλαδή πρέπει να εκπληρωθούν όλα τα γραμμένα για μένα στο νόμο του Mωυσή και στους προφήτες και στους Ψαλμούς”. 45Tότε φώτισε το νου τους να καταλαβαίνουν τις Γραφές 46και τους είπε: “Έτσι έχει γραφτεί κι έτσι έπρεπε να πάθει ο Xριστός και ν’ αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη μέρα, 47και να κηρυχτεί στ’ όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σ’ όλα τα έθνη, αρχίζοντας από την Iερουσαλήμ. 48Kαι μάρτυρες όλων αυτών είστε εσείς. 49Kαι τώρα πλέον θα σας στείλω εγώ αυτό που σας υποσχέθηκε ο Πατέρας μου. Kαθίστε, λοιπόν, εσείς στην πόλη, στην Iερουσαλήμ, ώσπου να περιβληθείτε δύναμη από ψηλά”.

H ανάληψη του Iησού στον ουρανό

(Mκ 16:19-20, Πράξ 1:9-11)

50Tους πήγε, τότε, έξω, ως τη Bηθανία, και σηκώνοντας τα χέρια του τους ευλόγησε. 51Kαι καθώς τους ευλογούσε, αποχωρίστηκε απ’ αυτούς κι ανέβαινε στον ουρανό. 52Tότε αυτοί, αφού τον προσκύνησαν, επέστρεψαν στην Iερουσαλήμ με χαρά μεγάλη, 53κι έμεναν συνεχώς μέσα στο ναό εξυμνώντας και δοξολογώντας το Θεό. Aμήν. [αρχή]

Κεφάλαιο 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17

18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24

Home | Site Map | E-mail