[του Καβάκα Χαρίλαου]

[]   Στο 18ο εδάφιο του 6ου κεφαλαίου της προς Εφεσίους επιστολής περιγράφεται η σπουδαιότητα της προσευχής: "Παράλληλα, να προσεύχεστε πάντοτε υποβάλλοντας όλα τα αιτήματα και τις παρακλήσεις σας στο Θεό με την οδηγία του Πνεύματος. Kαι γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό να αγρυπνείτε με πολλή επιμονή και να προσεύχεστε για όλους τους πιστούς." Προσευχή, δέηση, προσκαρτέρηση... Ο απ. Παύλος, γνωρίζοντας την οκνηρή φύση του ανθρώπου, μας καλεί να αγρυπνούμε εν τη προσευχή. Ας δούμε λοιπόν τους λόγους που κάνουν την προσευχή αναγκαία:

1. 0 διάβολος βρίσκεται σε ενεργή υπηρεσία, είναι πονηρός, ισχυρός, δεν αναπαύεται ποτέ και πάντοτε επιχειρεί και μηχανεύεται την πτώση του πιστού. "Διότι δεν είναι η πάλη ημών ενάντια εις αίμα και σάρκα, αλλά εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου".

2. Η προσευχή είναι ο προσδιορισμένος από το Θεό τρόπος για να λαμβάνουμε τα αιτήματά μας. Ο Ιάκωβος (4:2) μας λέει: "Δεν έχετε, επειδή δε ζητάτε". Η πρόοδος στη χριστιανική ζωή, τα αποτελέσματα των διακονιών, οι ψυχές που θα μετανοήσουν είναι συνυφασμένα με την άγρυπνη προσευχή.

3. Οι απόστολοι θεώρησαν την προσευχή ως το σπουδαιότερο καθήκον της ζωής τους. Ο Παύλος αφιέρωνε πολύ χρόνο σ' αυτήν (Ρωμαίους 1:9, Β' Τιμοθέου 1:3).

4. Η προσευχή κατείχε, επίσης, σπουδαιότατη θέση στη ζωή του Χριστού: "Nωρίς το άλλο πρωί, πολύ προτού φέξει, σηκώθηκε, βγήκε έξω και πήγε σ’ έναν ερημικό τόπο κι εκεί προσευχόταν." (Μάρκος 1:35). Ο Ιησούς μείωσε τις ώρες του αναγκαίου ύπνου, για να σηκωθεί νωρίς το πρωί και να προσευχηθεί.

5. Η προσευχή αποτελεί το κυριότερο μέρος της διακονίας του αναστημένου Χριστού. Όταν αναστήθηκε και αναλήφθηκε στα δεξιά του Πατρός, ανέλαβε τη διακονία να μεσιτεύει υπέρ ημών, δηλαδή να προσεύχεται (Εβραίους 7:25). Δια των προσευχών Του μας σώζει. Εάν λοιπόν θέλουμε να είμαστε συνεργοί του Χριστού στη διακονία Του, πρέπει να ξοδεύουμε πολύ χρόνο στην προσευχή.

6. Με την προσευχή μπορούμε να "βρούμε τη χάρη που χρειαζόμαστε για βοήθεια στην κατάλληλη στιγμή." (Εβραίους 4:16). Ποιος μπορεί να πει ότι δε χρειάζεται περισσότερη χάρη; Ας τη ζητήσουμε λοιπόν.

7. Ο Χριστός συνέστησε στους μαθητές Του την προσευχή εν τω ονόματί Του ως μέσο για να γίνει η χαρά τους πλήρης (Ιωάννης 16:24). Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά απ' αυτή της επικοινωνίας μας με το Θεό.

8. Η προσευχή είναι ο τρόπος που μας υπέδειξε ο Θεός για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και να λάβουμε την ειρήνη Του: "Μη μεριμνάτε για τίποτα..., η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νου, θέλει διαφυλάξει τις καρδιές σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού" (Φιλιππησίους 4:6,7).

9. Με την προσευχή λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα. Ο Ιησούς είπε: "Αν, λοιπόν, εσείς που από τη φύση σας είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα Άγιο σε όσους ζητούνε απ’ αυτόν!" (κατά Λουκά 11:13). Πρέπει να ξοδεύουμε πολύ χρόνο σε γόνατα προσευχής, εάν θέλουμε να ζούμε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

10. Η προσευχή αποτελεί το μέσο με το οποίο οι καρδιές μας δε θα βαρυνθούν "από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιοτικών" (Λουκάς 21:34). 11) Τέλος, η προσευχή κατορθώνει μεγάλα πράγματα. Μας προάγει πνευματικά όπως και η μελέτη της Γραφής. Δια της προσευχής αποκαλύπτεται η αμαρτία μας (Ψαλμός 139:23,24), λαμβάνουμε σοφία για να γνωρίσουμε την οδό του Κυρίου (Ιάκωβος 1:5). Κάθε μέρα πραγματικής ζωής προσευχής μας κάνει να μοιάζουμε περισσότερο μ' Αυτόν (Β' Κορινθίους 3:18). Η προσευχή φέρνει ευλογία στην εκκλησία και πετυχαίνει εκεί άπου οτιδήποτε άλλο αποτυχαίνει. Ο Κύριος είναι έτοιμος να ενεργήσει και επιθυμεί να ακούσει την προσευχή μας, ως άτομα και ως εκκλησία.