[το όνομά του σημαίνει "νίκη του λαού"]

Φαρισαίος, άρχοντας των Ιουδαίων και μέλος του Συνεδρίου. Από περιέργεια ή από ενδιαφέρον πήγε μέσα στη νύχτα προς τον Ιησού για να μάθει για όσα δίδασκε (Ιωάννης 3:1-14). Προσφώνησε μάλιστα τον Ιησού με τον τίτλο "Ραββί" που σημαίνει "Διδάσκαλε". Ο Ιησούς όμως αντί να δώσει σημασία σ' αυτό, του μίλησε για τη ανάγκη που είχε να "γεννηθεί άνωθεν", δηλαδή να αναγεννηθεί, εάν ήθελε να δει τη βασιλεία του Θεού. Ο Νικόδημος παρόλο που τα λόγια του Ιησού άγγιξαν την καρδιά του, δεν κατάλαβε την πραγματική τους σημασία. Αργότερα κατά την τελευταία μέρα της γιορτής της Σκηνοπηγίας, όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι σχεδίαζαν το θάνατο του Ιησού, ο Νικόδημος αντιστάθηκε στο Συνέδριο, λέγοντας πως ήταν άδικο να καταδικαστεί χωρίς πρώτα να απολογηθεί (Ιωάννης 7:37-53).

Μετά το θάνατο του Ιησού ο Νικόδημος μαζί με τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία πήγαν και άλειψαν το σώμα του Ιησού με πολύτιμα αρώματα, το έδεσαν με σάβανα και το τοποθέτησαν σε μνήμα που ήταν καινούργιο (Ιωάννης 19:38-42).