Λούκιος ο Κυρηναίος (Πράξεις 13:1). Ένας από τους προφήτες και διδασκάλους στην εκκλησία της Αντιόχειας, ο οποίος μαζί με άλλους προφήτες και διδασκάλους, κατόπιν οδηγίας του Αγίου Πνεύματος, ξεχώρισαν το Βαρνάβα και το Σαύλο για το έργο (Πράξεις 13:2,3). Αφού νήστεψαν και προσευχήθηκαν έβαλαν τα χέρια τους πάνω τους και τους απέστειλαν (Πράξεις 13:3). Στην επιστολή προς Ρωμαίους (16:21) ο Παύλος αποκαλεί το Λούκιο, μαζί με τον Ιάσωνα (Ιάσονα) και το Σωσίπατρο συγγενείς του (ομοεθνείς σε σύγχρονες μεταφράσεις). Κάποιοι σχολιαστές αναφέρουν πως πρόκειται για κάποιο άλλο άτομο, χριστιανό από τους Ιουδαίους της Κορίνθου.