Ο ένατος κατά σειρά κριτής του Ισραήλ και διάδοχος του Ιαείρ. Ήταν νόθος γιος του Γαλαάδ, από την Γαλαάδ, και "γιος γυναίκας πόρνης" (Κριτές 11:1). Επειδή ήταν γιος πόρνης τα αδέρφια του μετά το θάνατο του πατέρα τους τον έδιωξαν για να μην έχει μερίδιο στην κληρονομιά (Κριτές 11:2). Ο Ιεφθαέ πήγε στη χώρα Τωβ και κατόρθωσε λόγω της δύναμης και του θάρρους του να γίνει αρχηγός συμμορίας (Κριτές 11:3). Κατά τη διάρκεια της εξορίας του από τα αδέρφια του, το Ισραήλ δεχόταν συνεχείς επιδρομές από τους Αμμωνίτες (Κριτές 11:4). Όταν οι πρεσβύτεροι της Γαλαάδ είδαν πως κινδύνευαν, ζήτησαν από τον Ιεφθαέ να αναλάβει την αρχηγία του Ισραήλ για να πολεμήσει τους Αμμωνίτες. Ο Ιεφθαέ δέχθηκε αφού τους υποχρέωσε να υποσχεθούν ενώπιον του Θεού, ότι εάν ο Θεός τον βοηθούσε να νικήσει τους Αμμωνίτες θα γινόταν άρχοντάς τους (Κριτές 11:5-11). Ο Ιεφθαέ ζήτησε από το βασιλιά των Αμμωνιτών να σταματήσει ο πόλεμος εναντίον της Γαλαάδ, αλλά αυτός αρνήθηκε (Κριτές 11:12-28). Τότε ο Θεός τον πληροφόρησε να προχωρήσει εναντίον τους. Ο Ιεφθαέ προτού ξεκινήσει εναντίον των Αμμωνιτών υποσχέθηκε στο Θεό πως εάν τον βοηθούσε να νικήσει, θα θυσίαζε τον πρώτο που θα έβγαινε από το σπίτι τους για να τον προϋπαντήσει (Κριτές 11:30,31). Ο Ιεφθαέ νίκησε τους Αμμωνίτες και επανέκτησε είκοσι πόλεις (Κριτές 11:32,33). Έτσι οι Αμμωνίτες έγιναν υποτελείς στους Ισραηλίτες (Κριτές 11:33)

Κατά την επιστροφή του στη Μισπά, όπου διέμενε, η πρώτη που ήρθε να τον προϋπαντήσει με τύμπανα και χορό ήταν η κόρη, που ήταν και μοναχοπαίδι του (Κριτές 11:34). Τότε ο Ιεφθαέ θρήνησε σχίζοντας τα ρούχα του. Εκείνη όμως τον ενθάρρυνε λέγοντάς του πως εάν το υποσχέθηκε στο Θεό, έπρεπε να το κάνει (Κριτές 11:36). Ζήτησε μόνο δύο μήνες παράταση για να πάει στο βουνό και να κλάψει μαζί με τις φίλες της για τα νιάτα της. Μετά από δύο μήνες η κόρη του Ιεφθαέ θυσιάστηκε στο Κύριο (Κριτές 11:38-40).

Μετά τη νίκη του Ιεφθαέ κατά των Αμμωνιτών, οι Εφραϊμίτες του διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν πολέμησε μαζί τους εναντίον τους. Αυτός τότε τους υπενθύμισε πως τους το είχε ζητήσει, αλλά αυτοί αρνήθηκαν. Οι Εφραϊμίτες τον πολέμησαν, στη μάχη όμως έχασαν 42.000 πολεμιστές (Κριτές 12:1-6).