Μια επιγραφή χαραγμένη στη σήραγγα, που ανακαλύφθηκε το 1880, αναφέρεται έμμεσα στον Εζεκία.

Μέχρι σήμερα ακαδημαϊκοί που μελετούν τη Βίβλο αμφισβητούσαν την ορθότητα της Βιβλικής εξιστόρησης, υποστηρίζοντας ότι η σήραγγα κατασκευάστηκε αιώνες αργότερα.

«Πιστεύουμε ότι το ζήτημα έχει λυθεί ξεκάθαρα», αναφέρει ο γεωλόγος Έιμος Φρέμκιν, διευθυντής του Κέντρου Σπηλαιολογίας του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ.

Ο ερευνητής και οι συνεργάτες του έστειλαν στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στη Βρετανία δείγματα του ασβεστοκονιάματος που επένδυε εσωτερικά τη σήραγγα, καθώς και τμήματα σταλακτίτη που είχε δημιουργηθεί στην οροφή της. Το κονίαμα περιείχε, μεταξύ άλλων, φυτικές ίνες και κομμάτια ξύλου.

Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η χρονολόγηση των ινών με τη μέθοδο της ανάλυσης των ισοτόπων του άνθρακα, έδειξε ότι το ξύλο είχε σχηματιστεί μεταξύ του 822 και του 796 π.Χ. Δύο δείγματα φυτικών ινών χρονολογήθηκαν στα 790-760 π.Χ. και 690-540 π.Χ. Αντίστοιχα ο σταλακτίτης διαπιστώθηκε ότι άρχισε να σχηματίζεται γύρω στο 700 π.Χ.

«Η χρονολόγησή μας συμφωνεί με τη χρονολογία που συνήθως συνδέεται με τον βασιλιά Εζεκία», γράφουν οι ερευνητές.

«Και οι τρεις ανεξάρτητες μέθοδοι χρονολόγησης των ευρημάτων ) η ραδιομετρική χρονολόγηση, η παλαιογραφία και το ιστορικό αρχείο) συγκλίνουν γύρω στο 700 π.Χ., καθιστώντας τη σήραγγα του Σιλωάμ το καλύτερα χρονολογημένο Βιβλικό οικοδόμημα της Εποχής του Σιδήρου», καταλήγουν.